بررسی فعالیت ضد میکروبی پپرین جدا شده از فلفل سیاه بر روی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از حلق و بینی

فصلنامه کیفیت و ماندگاری تولیدات کشاورزی و مواد غذایی

دوره 2، شماره 1، شهریور 1401، صفحه 67-73   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/qafj.2022.694996

نویسندگان

سعیده سعیدی^{* 1}؛ مهدی جهانتیغ²؛ رضوانه بهزادمهر³؛ زهرا بیگمی⁴

¹کارشناسی ارشد، پژوهشکده زیست‌فناوری کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

²دانشیار، کلینیکال پاتولوژی، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ملی زابل، زابل، ایران

³دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

⁴استادیار، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

چکیده

به دلیل مقاومت روزافزون باکتری­های بیماری­زا به آنتی­بیوتیک­های رایج، محققین در پی یافتن عوامل ضد میکروبی با منشاء گیاهی به عنوان داروهای جایگزین می­باشند. هدف از این مطالعه بررسی فعالیت ضد میکروبی پپرین جدا شده از فلفل سیاه بر روی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از حلق و بینی است. نمونه­برداری از نواحی حلق و بینی بیماران انجام و تعداد 9 سویه استافیلوکوکوس اورئوس جدا و خالص­سازی گردید. حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) در شش غلظت با روش رقیق­سازی در محیط مایع بر روی باکتری تعیین شده حساسیت سویه­ها به چند آنتی­بیوتیک با روش استاندارد دیسک دیفیوژن کربی- بائر بیوگرام ارزیابی گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که کمترین غلظت مهارکنندگی برابر با 8 میکروگرم بر میلی­لیتر بوده است که یک سویه مهار شده است در حالی که بیشترین غلظت 512 میکروگرم / میلی گرم بوده که یک سویه مهار شده است. استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده بیشترین مقاومت به تری­متوپریم (8/88%)، آمپی­سیلین (7/77%)، تتراسیکلین (7/77%)، اریترومایسین(6/66%) و سفتازیدیم (2/22%) بوده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که پیپرین موجود در فلفل سیاه دارای اثر مهاری بسیار قوی بر روی باکتری­های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از حلق و بینی دارد.

کلیدواژه‌ها

پیپرین؛ استافیلوکوکوس اورئوس؛ الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی

مراجع