طراحی مدل مطلوب حکمرانی خوب شهری در اصفهان با رویکرد تحلیل موانع برنامه ریزی و مدیریتی

فصلنامه تحقیقات و نظریه های نوین مدیریت دولتی

دوره 1، شماره 2، شهریور 1401، صفحه 1-17   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jparnt.2022.1964832.1016

نویسندگان

حسین ایوبی نجف آبادی¹؛ نوید فاتحی راد^{* 2}؛ سنجر سلاجقه³؛ محمد جلال کمالی⁴

¹دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان

²استادیار گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان،کرمان

³دانشیار گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان

⁴استادیار گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان

چکیده

حکمرانی شهری نقش مهمی ‌در موفقیت برنامه ها و طرح‌های توسعه شهری دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی موانع برنامه ریزی و مدیریتی حکمرانی خوب شهری به منظور ارائه مدل مطلوب می‌باشد. در این پژوهش، ابتدا موانع مذکور از طریق مطالعات کتابخانه ای و اکتشافی و سپس نظرسنجی از خبرگان آگاه به موضوع با استفاده از تکنیک دلفی، مورد شناسایی قرار گرفت و سپس این عوامل در قالب الگوی طراحی شده در جامعه آماری مورد نظر به آزمون گذاشته شد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان شهرداری اصفهان با تعداد 1693 بود. که با استفاده از فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی متناسب با حجم طبقه تعداد 315 نفر بعنوان نمونه انتخاب شدند. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های توصیفی-همبستگی است که به روش پیمایشی انجام شده است. از نظر هدف، توسعه ای-کاربردی است. در این پژوهش جهت گردآوری اطلاعات، از دو پرسشنامه حکمرانی خوب و موانع برنامه ریزی استفاده شد که روایی آنها به ترتیب 980/0 و 973/0 و پایایی823/0 و 959/0 بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم ‌افزارهای SPSS و AMOS ویراست 23 انجام‌ شد. یافته‌های پژوهش ضمن تأیید الگوی پیشنهادی پژوهش، نشان داد موانع برنامه‌ریزی و مدیریت، بر حکمرانی خوب شهری در شهرداری اصفهان اثر منفی و معناداری دارد. (001/0=p، 132/0-β=). بر اساس مقدار ضریب تعیین، 2 درصد از تغییرات حکمرانی خوب شهری توسط موانع برنامه‌ریزی و مدیریتی تبیین می‌شود. با توجه به این موانع می توان به راهبردهایی جهت توسعه و گسترش شهرها و حکمرانی خوب شهری دست یافت.

کلیدواژه‌ها

موانع برنامه ریزی؛ موانع مدیریتی؛ حکمرانی خوب شهری؛ شهرداری اصفهان؛ مدل مطلوب