تخمین تبخیر-تعرق واقعی با استفاده از الگوریتم مثلثی و داده‌های لندست 8 (مطالعه موردی: دشت مشهد-استان خراسان رضوی)

سنجش‌ازدور و سامانه اطلاعات جغرافیایی در منابع طبیعی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 09 مهر 1401

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/girs.2022.695287

نویسندگان

مژده سلیمی فرد^{* 1}؛ سید حسین ثنائی نژاد²؛ علیرضا راشکی³

¹دانشگاه فردوسی مشهد- دانشکده کشاورزی-گروه مهندسی آب

²عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد-دانشکده کشاورزی-گروه مهندسی آب

³دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد-دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست-گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی

چکیده

یکی از چالش‌های منطقه‌ای مهم در بحث مدیریت آب برآورد صحیح تغییرات مکانی تبخیر-تعرق واقعی می‌باشد. اکثر روش‌های محاسبه تبخیر-تعرق واقعی که بر مبنای ضرایب گیاهی (Kc) هستند، به صورت تخمین نقطه‌ای هستند که به منظور استفاده در سطح حوزه‌ و یا منطقه-ای نیازمند بزرگ نمایی مکانی هستند. در این میان، روش‌های متنوع سنجش از دوری با پیچیدگی های متنوع به منظور بررسی پارامتر تبخیر-تعرق واقعی در سطوح منطقه‌ای بزرگ بر اساس معادله بیلان انرژی و شرایط پوشش گیاهی توسعه یافته‌اند. روش الگوریتم مثلثی که بر پایه رابطه میان دمای سطح زمین و شاخص پوشش گیاهی (NDVI) است از جمله روش‌های تخمین تبخیر-تعرق واقعی در مناطق خشک و نیمه خشک است. در این مطالعه از داده‌های تصاویرلندست 8 در سال 2020 و الگوریتم مثلثی به منظور محاسبه تبخیر-تعرق واقعی دردشت مشهد استفاده شد. نتایج حاصل از الگوریتم مثلثی با نتایج تبخیر-تعرق واقعی حاصل از روش فائو-پنمن-مانتیث و ضریب گیاهی (Kc) در سطح مزارع گندم و ذرت علوفه‌ای صحت سنجی شدند. نتایج صحت سنجی حاکی از صحت و دقت بالای روش الگوریتم مثلثی در تخمین پارامتر تبخیر-تعرق واقعی داشت به‌طوری‌که میزان ضریب تبیین (R2) در این مطالعه بالای 7/0 و بیشترین میزان جذر میانگین مربعات خطا (RMSE) و میانگین خطا مطلق (MAE) به ترتیب : 67/1 و 48/1 میلی‌متر در روز مشاهده شد.

کلیدواژه‌ها

تبخیر-تعرق واقعی؛ الگوریتم مثلثی؛ لندست 8؛ دشت مشهد

مراجع