نقش تدریس مبتنی بر محیط الکترونیکی مشارکتی بر خلاقیت دانش آموزان پسر هنرستان های فنی

فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

مقاله 1، دوره 12، شماره 2 - شماره پیاپی 46، شهریور 1400، صفحه 1-11   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

ابراهیم اسماعیلی¹؛ فرانک موسوی^{* 2}

¹کارشناسی ارشد گروه تکنولوژی آموزشی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

²دانشیار گروه مدیریت آموزشی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

چکیده

    پژوهش حاضر، از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، شبه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل است. جامعۀ آماری شامل 215 دانش‌آموز پسر دوم متوسطه هنرستان فنی شهرستان اسلام‌آباد غرب در سال تحصیلی 98-1397 است که به شیوه در دسترس30 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری داده ها پرسشنامه خلاقیت تورنس بود. داده‎ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS21 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که روش تدریس مشارکتی از طریق محیط یادگیری الکترونیکی بر سیالی تفکر دانش‌آموزان (042/0=Sig, 545/4=F)، ابتکار تفکر دانش‌آموزان (000/0=Sig, 164/38=F)، انعطاف تفکر دانش‌آموزان (001/0=Sig, 187/15=F)، بسط تفکر دانش‌آموزان تأثیر مثبت دارد و اثر معنادار کاربرد این روش (002/0=Sig, 203/12=F) مورد تأیید قرار گرفت. با توجه به اهمیت روش تدریس مشارکتی از طریق محیط الکترونیکی و اثر بخشی آن بر رشد خلاقیت، پیشنهاد می شود روشهای تدریس مشارکتی در کلاس درس و در قالب آموزش الکترونیکی مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

روش تدریس مشارکتی؛ یادگیری الکترونیکی؛ خلاقیت

مراجع