بررسی رابطه بین بی‌ادبی سازمانی و سکوت سازمانی با نقش میانجی بدبینی سازمانی (موردمطالعه: دانشگاه پیام‌نور خراسان شمالی)

مطالعات رفتاری در مدیریت

دوره 13، شماره 31، آذر 1401، صفحه 95-121   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

وحید میرزایی^{* 1}؛ سکینه داودی²

¹استادیار، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران

²گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران

چکیده

کاهش زمینه‌های سکوت سازمانی کارکنان و مشارکت آنان در کار از دغدغه‌های مدیریت سازمان‌های امروزی است براین‌اساس پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بی‌ادبی در محل کار با سکوت سازمانی و نقش میانجی بدبینی سازمانی صورت پذیرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، شیوه گردآوری داده‌ها میدانی و از نظر روش اجرا توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق را کارکنان دانشگاه پیام‌نور استان خراسان شمالی تشکیل دادند. به علت محدود بودن جامعه، از روش سرشماری استفاده گردید. روش گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه بود، بدین منظور از چهار پرسش‌نامه استاندارد استفاده شد. روایی و پایایی پرسش‌نامه با به‌کارگیری ضریب آلفای کرونباخ و روایی تأییدی بررسی و تأیید شد. برای تجزیه‌وتحلیل آماری اطلاعات جمع‌آوری شده از مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار ای موس 24 استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن بود که بین بی‌ادبی در محل کار با سکوت سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارد، همچنین نتایج نشان داد بدبینی سازمانی، رابطه بی‌ادبی در محل کار و سکوت سازمانی را میانجیگری می‌نماید، باتوجه‌به یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که با کاهش زمینه‌های بروز بی‌ادبی سازمانی و بدبینی سازمانی کارکنان، سکوت کارکنان نیز کاهش می‌یابد.

کلیدواژه‌ها

بدبینی سازمانی؛ بی‌ادبی در محل کار؛ سکوت سازمانی

مراجع