مقایسه دو روش رنگ آمیزی غضروف و استخوان بر اساس کاربرد و عدم کاربرد اسید برای مطالعه تکوین اولیه سیم معمولی (Abramis brama)

مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی

دوره 15، شماره 4 - شماره پیاپی 60، آذر 1401، صفحه 13-22   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمدرضا صحرائیان¹؛ سهیل Soheil^{* 2}؛ غلامرضا رفیعی³؛ آرش زیبایی⁴؛ محمد مرادی قرخلو⁵

¹دانش آموخته دکتری، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.

²گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

³استاد گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.

⁴دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

⁵گروه زیست شناسی ، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان ، زنجان ، ایران

چکیده

زمینه و اهداف: روش مرسوم برای رنگ‌آمیزی غضروف و استخوان در مهره‌داران استفاده از آلسیان بلو و آلیزارین رد می‌باشد. در پایه ترکیبات محلول آلسیان بلو از اسید استفاده می‌شود که امکان تمایز هرچه بیشتر بافت‌های رنگ شده را فراهم می‌کند. ولی مشکل اینجاست که در صورت استفاده از اسید، بخشی از یون‌های استخوانی حذف شده و نتایج را با خطا مواجه می‌سازد. بنابراین پژوهش حاضر به مقایسه دو دستورالعمل کاربرد و عدم کاربرد اسید برای رنگ‌آمیزی غضروف و استخوان در بچه ماهی درحال تکوین سیم معمولی برای ارایه راهکار در مطالعاتی آتی پرداخت.

مواد و روش‌ها: برای رنگ آمیزی از دو روش پایه اسیدی (اسید استیک) و غیر اسیدی بر اساس محلول های آلسیان بلو و آلیزارین رد طی مراحل آبدهی، رنگ آمیزی غضروف و استخوان، خنثی سازی، آب‌دهی، هضم پروتئین، رنگبری، شستشوی نهایی و آبگیری و شفاف سازی استفاده شد.

نتایج و جمع‌بندی: براساس نتایج می‌توان بیان داشت که در مطالعات تکوین اولیه ماهیان استخوانی استفاده از روش رنگ‌آمیزی غضروف و استخوان بر پایه عدم استفاده از اسید مناسب‌تر از روش بر پایه استفاده از اسید می‌باشد چرا که این روش در دوره اولیه تکاملی که بخش‌های مختلف لارو ماهیان در حال شکل‌گیری به درک تسلسل و الگوی تغییرات با دقت بیشتری کمک می‌نماید.

کلیدواژه‌ها

استخوان‌شناسی؛ توسعه لارو؛ آلسیان بلو؛ آلیزارین رد؛ ماهی سیم معمولی

مراجع