رابطه خودکارآمدی با اثربخشی مدیران از دیدگاه مدیران و معلمان مقطع راهنمایی و متوسطه (مطالعه موردی منطقه چمستان)*

پژوهش‌های برنامه‌ریزی درسی و آموزشی

دوره 9، شماره 2، مهر 1398، صفحه 75-84   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

نوروز ناییجی^{* 1}؛ فریبا جهانشاهی²؛ رضا یوسفی سعیدآبادی³؛ کامبیز اسپهبدی³

¹کارشناس ارشد مدیریت اموزشی، واحد چالوس، دانشگاه ازاد اسلامی، چالوس، ایران.

²کارشناس ارشد برنامه درسی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران.

³استادیار واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.

چکیده

تحقیق حاضر در پی شناخت رابطه بین خود باوری و اثربخشی مدیران مقطع راهنمایی و متوسطه است، نوع کاربردی و با روش توصیفی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق، مدیران و معلمان منطقه چمستان با تعداد 483 نفر که براساس جدول مورگان نمونه‌ای با حجم 230 نفر و به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده‌‌ انتخاب شدند و برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته شالیکار (1378) و برای خودکارآمدی از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده اثربخشی که میزان پایایی با روش الفای کرونباخ 77/0 محاسبه و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها علاوه‌بر آمار توصیف از قبل فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، میانه، نما و نمودار از آمار استنباطی به روش همبستگی پیرسون استفاده شده است. از مهم‌ترین یافته‌های این پژوهش این است که بین خودکار آمدی، خودباوری– خودتنظیمی، خودسنجی رابطه مثبت و معناداری با اثربخشی مدیران وجود دارد ولی مولفه های خود رهبری در هر دو مقطع و خود تهیجی در مقطع متوسطه رابطه معنادار با اثربخشی ندارد.

کلیدواژه‌ها

خودکارآمدی؛ اثربخشی؛ مدیران متوسطه و راهنمایی

مراجع