بررسی اثر چند نهاده زیستی بر کمیت و کیفیت ترکیبات اسانس گیاه دارویی (Matricaria chamomilla) در استان اردبیل

کاربرد شیمی در محیط زیست

دوره 13، شماره 49، اردیبهشت 1401، صفحه 1-13   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

حجت اقبال^{* 1}؛ یوسف جهانی جلودار²؛ مهدی احمدی سابق³

¹گروه فیتوشیمی، مرکز تحقیقات علوم پایه، دانشگاه تبریز، ایران.

²4. محقق بخش تحقیقات زراعی و باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،

³استادیار شیمی آلی، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، اهر، ایران.

چکیده

آزمایشی در سال 1401 در اراضی روستای اندزق شهرستان مشگین‌شهر واقع در استان اردبیل انجام گرفت. کاربرد ورمی‌کمپوست: در دو سطح صفر(V0) و5 تن در هکتار به صورت مصرف خاکی قبل از کاشت (V1)، کاربرد باکتری‌های محرک رشد (PGRP) به صورت تلقیح با بذر، در 2 سطح: تلقیح با مخلوط 2 باکتری آزوسپریلیوم و ازتوباکتر (F1) و بدون تلقیح (F0)، - نیتروژن از منبع اوره: در 3 سطح صفر (N0) و 50 (N50) و 100 کیلوگرم در هکتار (N100) به صورت خالص. نتایج نشان داد که مصرف توأم ورمی‌کمپوست و مایه تلقیح اثر سینرژیستی داشته و باکتریهای محرک رشد به همراه ورمی‌کمپوست می توانند در محیط و بستر بهتری فعالیت نمایند و نسبت به تثبیت نیتروژن اقدام نمایند. بطوری که اثر ورمی‌کمپوست در بهبود درصد اسانس در سطوح مختلف نیتروژن متفاوت است و از 15% در سطح N0 تا 3% در N50 و تا 10 درصد در N100 متغیر بود. اثر مصرف سطوح مختلف نیتروژن هم بر عملکرد اسانس بسیار معنی‌دار شد به طوری که مصرف یکصد کیلوگرم نیتروژن حدود 79% در عملکرد اسانس مؤثر بود و مصرف 50 کیلوگرم نیتروژن نیز حدود 42 درصد بر عملکرد مؤثر بود و عملکرد به 836 کیلوگرم رسید. در مقادیر بالای نیتروژن درصد کامازولن افزایش یافت. کمترین مقادیر آلفا بیسابلول به مقدار 4/19%، 8/19، 7/20 و 33/21 از تیمارهای بدون مصرف کود و مایه تلقیح و ورمی‌کمپوست، مصرف مایه تلقیح بدون نیتروژن و بدون ورمی‌کمپوست، مصرف ورمی‌کمپوست بدون مایه تلقیح و نیتروژن، مصرف ورمی‌کمپوست و مایه تلقیح بدون نیتروژن به دست آمد.

کلیدواژه‌ها

گیاهان دارویی؛ اسانس؛ نیتروژن؛ استان اردبیل؛ کامازولن

مراجع