ترمودینامیک نوسانگر هماهنگ با در نظر گرفتن طول کمینه در آنسامبل میکروکانونیک

دوفصلنامه فیزیک اتمی و مولکولی

دوره 12، شماره 38، اسفند 1400، صفحه 28-34   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

مریم سادات میرترابی^{* 1}؛ صدیقه میرابوطالبی²

¹دانشگاه آزاد تهران شمال

²عضو هیئت علمی/ دانشگاه آزاد واحد تهران شمال

چکیده

در چارچوب اثرات کوانتوم گرانشی به دلیل پیش بینی وجود یک طول کمینه، رابطه ی عدم قطعیت هایزنبرگ باید از طریق رابطه ی عدم قطعیت تعمیم یافته اصلاح شود. نگرش های گوناگونی در کوانتوم گرانشی نظیر تئوری ریسمان و نسبیت خاص دوگانه، بر وجود یک طول کمینه در مقیاس پلانک تاکید می کنند. تصحیح رابطه ی عدم قطعیت هایزنبرگ به واسطه ی اثرات کوانتوم گرانشی منجر به اصلاحات ترمودینامیکی سیستم فیزیکی می گردد. به منظور مطالعه ی مکانیک آماری سیستم های فیزیکی، انتخاب آنسامبل مناسب به شرایط فیزیکی سیستم بستگی دارد. اگر چنانچه تعداد ذرات ناوردا و بدون تغییر باشد دو آنسامبل کاندید می شوند، میکروکانونیک و کانونیک. در آنسامبل میکروکانونیک، ابتدا می بایست کمیت Ω(E,V,N) محاسبه شود، به طوری که Ω تعداد میکروحالت های مربوط به یک ماکروحالت معلوم است. ماکروحالت مورد نظر با سه کمیت انرژی، تعداد ذرات و حجم سیستم فیزیکی معرفی می گردد. بنابراین مشخصه های ترمودینامیکی سیستم از طریق رابطه ی آنتروپی محاسبه می شود.

کلیدواژه‌ها

اصل عدم قطعیت تعمیم یافته؛ آنسامبل میکروکانونیک؛ چگالی حالت ها؛ طول کمینه