بررسی سرمی حضور آنتی بادی ضد ویروس تورم سرخرگی اسبی در دو استان دارای جمعیت اسب زیاد در شرق ایران

نشریه علمی میکروبیولوژی دامپزشکی

دوره 18، شماره 1 - شماره پیاپی 44، شهریور 1401، صفحه 29-38   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی (اصیل)

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jvm.2022.1970956.1229

نویسندگان

مسعود ایمانی^{* 1}؛ همایون بابایی²؛ محمد خلیلی³؛ پونه حاجی پور⁴

¹استادیار دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان

²استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

³استاد گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهیدباهنر کرمان، کرمان ، ایران

⁴دانشجوی رشته دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، کرمان

چکیده

آرتریت ویروسی اسب سانان (EVA) یک بیماری مسری در جمعیت اسب است که ناشی از ویروس‌های RNA‌دار از خانواده آرتری‌ویریده (Arteriviridae) است. در عفونت آن ممکن است سقط جنین در مادیان، پنومونی کشنده و انتریت در کره اسب رخ دهد. بررسی و ردیابی این ویروس جزء پروتکل های مربوط به قرنطیه و جابجایی اسب ها در تمام دنیا می باشد و خسارات ناشی از آن تهدید جدی برای صنعت اسب مسوب می گردد. هدف از این مطالعه، شناسایی آنتی‌بادی‌های ضد ویروس آرتریت اسب برای اولین بار در جمعیت اسب‌های شهر کرمان و بجنورد در شرق ایران بود. در بازه‌ی زمانی شهریور تا بهمن 1396، به‌طور تصادفی 184 سرم از اسب‌های به ظاهر سالم جمعیت اسب‌های دو شهر کرمان و بجنورد جمع‌آوری شد. نمونه ها با استفاده از تست غیرمستقیم الیزا با کیت تجاری از نظرحضور آنتی بادی بررسی شدند. نتایج نشان می‌دهد که شیوع سرمی عفونت EAV در شهرستان های کرمان و بجنورد 4/34 درصد می باشد. نمونه های سرم های مثبت با سن، جنس، نژاد و سیستم نگهداری حیوان ارتباط معنی داری نداشتند. طبق نتایج حاصل از مطالعه حاضر، EVA در مناطق پر‌‌‌‌جمعیت اسب ایران وجود داشته است و بنابراین اجرای برنامه‌های کنترل برای جلوگیری از شیوع EVA ضروری به ‌نظر می‌رسد.

کلیدواژه‌ها

الایزا غیرمستقیم؛ اسب؛ ایران؛ ویروس تورم سرخرگی اسب

مراجع

 

1.  Badiei, A., Shaghayagh, A., Sadri, R., Mirsaeedi Farahani, S.M., Loghmani, M., Hosamy, P., Ahmadi, A., Balali, R., Jamali, A., & Moosakhani, F. (2014). Seroepidemiologic survey on West Nile Virus, Equine Infectious Anemia Virus, Equine Arteritis Virus and Influenza A Virus in the stables of Tehran and Alborz province. Journal of Veterinary Clinical Research, 5: 135–144.
2. Balasuriya, U.B.R., Go, Y.Y. & MacLachlan, N.J. (2013). Equine arteritis virus. Veterinary Microbiology, 167: 93–122.
3. Bastani, B., Raoofi, A., Madadgar, O., & Akbarein, H. (2020). A Survey of Equine Viral Arteritis Virus Infection by ELISA in Horses with History or Clinical Signs of Disease in Four Provinces of Iran. J Vet Res, 75: 200-207.
4. Bryans, J.T., Doll, E.R., & Knappenberger, R.E. (1957). An outbreak of abortion caused by the equine arteritis virus. Cornell Veterinarian, 47: 69–75.
5. Bulut, O., Yavru, S., Yapİcİ, O., Kale, M. & Avcİ, O. (2012). The serological investigation of equine viral arteritis infection in Central Anatolia of Turkey. Journal of Animal and Veterinary Advances, 11: 924–926.
6. Burki, F., Hofer, A. & Nowotny, N. (1992). Objective Data Plead to Suspend Import-Bans for Seroreactors Against Equine Arteritis Virus Except for Breeder Stallions. Journal of Applied Animal Research 1: 31–42.
7. Carvalho, P.R., Villalobos, E.M.C., Cunha, E.S. & Lara, M. (2013). Seroepidemiology surveys of equine Arteritis virus in equids population of center-west region of São Paulo State, Brazil. Global Veterinaria, 11: 314–324.
8. Baki Acar, B., Gür, S., Gürçay, M. & Özenç, E. (2016). A serologic investigation for equine viral arteritis and equine infectious anemia virus infections in horses in Afyonkarahisar, Ankara and Eskişehir provinces, Turkey. Kocatepe Veterinary Dergisi, 9: 159–164.
9. Eichhorn, W., Heilmann, M., & Kaaden, O. (1995). Equine viral arteritis with abortions: serological and virological evidence in Germany. Journal of Vetetrinary Medicine Sergery series B, 42: 573–576.
10. Go, Y.Y., Zhang, J., Timoney, P.J., Cook, R.F., Horohov, D.W., & Balasuriya, U.B.R. (2010). Complex interactions between the major and minor envelope proteins of equine arteritis virus determine its tropism for equine CD3+ T lymphocytes and CD14+ monocytes. Journal of Virology, 84: 4898–4911.
11. Holyoak, G.R., Balasuriya, U.B.R., Broaddus, C.C., & Timoney P.J. (2008). Equine viral arteritis: Current status and prevention. Theriogenology, 70: 403–414.
12. Hullinger, P.J., Gardner, I.A., Hietala, S.K., Ferraro, G.L., & MacLachlan N.J. (2001). Seroprevalence of antibodies against equine arteritis virus in horses residing in the United States and imported horses. Journal of American Veterinary Medicine Association, 219: 946–949.
13. Liebermann, H. (1988). Serological studies concerning equine arteritis virus infection in the German Democratic Republic. Archiv fur Experimentelle Veterinarmedizin, 42: 205–207.
14. Maasommeh, M. (1991). Equine viral arteritis in Iran. World Veterinary Congress, 24: 53.
15. McCollum, W.H. (1987). Studies of an epizootic of equine viral arteritis in racehorses. Journal of Equine Medicine Surgery, 2: 293–299.
16. McFadden, A.M.J., Pearce, P.V., Orr, D., Nicoll, K., Rawdon, T.G., Pharo, H. & Stone, M. (2013). Evidence for absence of equine arteritis virus in the horse population of New Zealand. New Zealand Vetetrinary Journal, 61: 300–304.
17. Nejat, S., Momtaz, H., Yadegari, M., Nejat, S., Safarpour Dehkordi, F. & Khamesipour, F. (2015). Seasonal, geographical, age and breed distributions of equine viral arteritis in Iran. Kafkas Universitesi Veteriner Fakultesi Dergisi, 21: 111–116.
18. Nosetto, E.O., Etcheverrigaray, M.E., Oliva, G.A., Gonzalez, E.T. & Samus, S.A. (1984). Arteritis viral equina: detección de anticuerpos en equinos de la República Argentina. Zentralblatt für Veterinärmedizin Reihe B, 31: 526–529.
19. Rola, J., Larska, M., Rola, J.G., Belák, S., & Autorino, G.L. (2011). Epizotiology and phylogeny of equine arteritis virus in hucul horses. Veterinary Microbiology, 148: 402–407.
20. Salah Hussein, Z., Abdulrasool, M.I. & Hatem, A.A. (2016). Seropositivity of Equine Viral Arteritis in horses in Iraqi Equestrian club. Kufa Journal of Veterinary Medicine Science, 7: 56–60.
21. Smith, P.B. (2009). Large animal internal medicine, 4th edition, Mosby Elsevier. India, pp:387.
22. Stadejek, T., Mittelholzer, C., Oleksiewicz, M.B., Paweska, J. and Belák, S. (2006). Highly diverse type of equine arteritis virus (EAV) from the semen of a South African donkey: Short communication. Acta Veterinaria Hungarica, 54: 263–270.
23. Talafha, A.Q., Abutarbush, S.M. & Rutley, D.L. (2016). Epidemiologic Status of Equine Viral Arteritis, Equine Infectious Anemia, and Glanders in Jordan. Journal of Equine Vetetrinary Science, 42: 52–56.
24. Timoney, P.J. & McCollum W.H. (1990). Equine viral arteritis: current clinical and economic significance. in Proceedings of the annual convention of the American Association of Equine Practitioners (USA).
25. Timoney, P. J. and McCollum, W.H.. )1993(. Equine Viral Arteritis. Veterinary Clinics of North American, Equine Practice, 9: 295–309.
26. Timoney, P.J., McCollum, W.H., Murphy, T.W., Roberts, A.W., Willard, J.G. & Carswell, G.D. (1987). The carrier state in equine arteritis virus infection in the stallion with specific emphasis on the venereal mode of virus transmission. Journal of Reproduction and Fertility Supplementation, 35: 95–102.