الگوی خط مشیگذاری در زمینه آموزش معماری با رویکردی تحلیلی به تیموُرک (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه آنهالت آلمان)

معمار شهر

دوره 1، شماره 3، آذر 1401، صفحه 91-114   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

حسین امین پور پیرجل¹؛ فرح حبیب^{* 2}؛ زهرا سادات زر آبادی³؛ وحدانه فولادی⁴

¹دانشجوی دکتری معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²استاد گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³دانشیار گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

⁴استادیار گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی خط مشیگذاری در آموزش معماری با تحلیلی از تیموُرک ) TW ( در ساخت ماکت دانشجویان معماری است. همچنین مطالعه
و بررسی تیموُرک در آموزش معماری و یافتن روش های متناسب آموزش مبتنی بر آن است. این تحقیق به عنوان زیربنای تحقیقات آتی در نظر گرفته میشود. در
این رابطه با ارائه پیشنهاد برگزاری کارگاههای مورد نیاز مانند کارگاه نماهای شهری قابلیت بررسی عملی اهداف این پژوهش و تعمیم آن به سایر موضوعات دیگر در
حوزه آموزش معماری نیز امکان پذیر است. با توجه به افزایش ساخت و ساز در کشور، رشد فزاینده جمعیت و نیاز به توسعه و گسترش شهرها، نیاز به حوزه تخصصی
معماری بیشتر محسوس میگردد، اما آمارها نشان از مشکل عدم اشتغال و نرخ بالای بیکاری در این حوزه را دارد. نیاز به بالا رفتن مهارتها و
که تیموُرک و کار عملی مناسبترین روش آموزش معماری به حساب میآیند و بر اساس مدل رضایتبخش بایستی در آموزش عالی خط مشیگذاری کاربردیکردن
آموزشها بسیار مشهود میباشد که این امر با خط مشیگذاری در آموزش عالی میسر میباشد . در این پژوهش مشکل از زاویه تیموُرک در آموزش معماری به صورت
عام و ساخت ماکت معماری به صورت خاص به عنوان یکی از علل مهم این بیکاریها مورد بررسی قرار گرفت.
روش تحقیق: روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی است و بر اساس نحوه گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع بررسی موردی میباشد. ابتدا پیشینه تحقیق در
زمینههای خطمشیگذاری در آموزش عالی، تیموُرک و آموزش معماری بررسی و موارد تأثیرگذار بر هر یک ارزیابی گردید و سپس با بررسی جامعه آماری دانشجویان
کارگاه آموزشی و استودیو طراحی معماری دانشگاه آنهالت در شهر دسائو آلمان وابسته به موسسه باهاوس نسبت به تحلیل یافتهها اقدام گردید.
یافتهها و نتیجهگیری: این پژوهش نشان میدهد شود. یادگیری از این طریق در ارتقاء عملکرد و کارایی معماران آینده تاثیر بهسزایی دارد . به نظر میرسد نیاز
واضحی به ادغام یادگیری عملی و این مهارتها در برنامههای درسی طراحی وجود دارد و پیشنهاد میشود مدل سنجش ارزیابی آموزش مهارتهای تیموُرک تهیه
شود. نیاز به استراتژیهای ارزیابی، توضیح ارزش تیموُرک و کار گروهی، آموزش دانش نظری مهارتهای اساسی تیموُرک، ارایه تفاوت تیم و گروه و ویژگیهای یک
تیم موثر وجود دارد. همچنین استفاده از ابزارهای بهروز ارتباطی و نرمافزارهای تخصصی در بالابردن سرعت دستیابی به اهداف آموزشی تاثیر به سزایی دارد.

کلیدواژه‌ها

خط مشیگذاری؛ آموزش معماری؛ تیموُرک؛ ارتقاء کارایی

مراجع