تاثیرتمرین هیپوکسی اینتروال در سطح دریا بر اشباع اکسیژن خون شریانی، مقدارهموگلوبین ، درصد هماتوکریت و ضربان قلب استراحتی کوهنوردان مبتلا به بیماری حاد کوهستان

دو فصلنامه فیزیولوژی حرکت و تندرستی

دوره 2، شماره 2، دی 1401، صفحه 20-29   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

علیرضا علمیه^{* 1}؛ هومن خانباباخانی¹؛ بهمن رفیع زاده²

¹گروه تربیت بدنی ، واحد رشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، رشت ، ایران

²گروه تربیت بدنی ، دانشگاه گیلان، رشت ، ایران

چکیده

مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق، بررسی تاثیر تمرینات هیپوکسی اینتروال بر اشباع اکسیژن شریانی، هموگلوبین، هماتوکریت و ضربان قلب استراحت کوهنوردان نیمه حرفه ای مبتلا بر بیماری حاد کوهستان بود.

روش ها: نمونة آماری این تحقیق را 30 نفر از کوهنورادن نیمه حرفه‌ای استان گیلان (سن 05/2±66/27 سال، شاخص توده بدن 51/1±18/25 کیلوگرم بر مترمربع) تشکیل دادند. افراد مورد تحقیق در دو گروه تجربی (15=n) و کنترل (15=n) قرار گرفتند. گروه تجربی هشت هفته تمرینات هیپوکسی اینتروال را انجام دادند و گروه کنترل هیچ برنامه تمرینی نداشتند. در تمرین هیپوکسی اینتروال ،آزمودنیها از طریق کنترل تنفس بطور آگاهانه و هدفمند به گونه ای تمرین کردند که دچار هیپوکسی در سلولها شدند. خون‌گیری از افراد برای تعیین هموگلوبین و هماتوکریت به‌عمل آمد. ضربان قلب و میزان اشباع اکسیژن خون سرخرگی با دستگاه پالس اکسی متر انگشتی و بیماری حاد کوهستان با پرسشنامه لیک لوئیس اندازه‌گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از t همبسته و t مستقل استفاده شد.

یافته ها: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال اختلاف معنی‌داری در افزایش اشباع اکسیژن خون سرخرگی (000/0=p)، هموگلوبین (000/0=p)، هماتوکریت (000/0=p) و کاهش معنی‌داری در ضربان قلب استراحتی (000/0=p) و علاتم بیماری حاد کوهستان کوهنوردان آماتور گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل دارد (05/0>p).

نتیجه گیری: تمرینات هیپوکسی اینتروال در سطح دریا تمرینی کارآمد جهت آماده سازی کوهنوردان نیمه حرفه‌ای برای قرار گرفتن در ارتفاعات بالا و جلوگیری از بیماری حاد کوهستان می باشد.

کلیدواژه‌ها

بیماری حاد کوهستان؛ هیپوکسی اینتروال؛ هموگلوبین؛ هماتوکریت؛ کوهنوردان نیمه حرفه ای

مراجع