تاثیر مصرف مکمل دی ریبوز بر LDH، CK و MDA متعاقب یک فعالیت پلایومتریک در کشتی‌گیران مبتدی جوان

دو فصلنامه فیزیولوژی حرکت و تندرستی

دوره 2، شماره 2، دی 1401، صفحه 30-41   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

بهمن حسنوند^{* 1}؛ داریوش نظری²

¹استادیار گروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد

²گروه تربیت بدنی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد

چکیده

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تاثیر مصرف مکمل دی ریبوز بر LDH، CK و MDA متعاقب یک جلسه پلایومتریک در کشتی‌گیران مبتدی جوان انجام گرفت.

روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح اندازه‌گیری تکراری انجام گرفت، 32 کشتی‌گیر جوان مبتدی شهر خرم آباد با دامنه سنی 15 تا 18 به صورت در دسترس انتخاب شدند و در 2 گروه 16 نفری مصرف مکمل دی‌ریبوز همراه با تمرین پلایومتریک و مصرف دارونما همراه با تمرین پلایومتریک تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون خونگیری مرحله اول انجام گرفت. در گروه مکمل دی‌ریبوز تمرین پلایومتریک، شرکت کنندگان یک ساعت قبل از انجام فعالیت به مقدار 15 گرم مکمل دی‌ریبوز مصرف نمودند، بعد از یک ساعت از مصرف مکمل دی‌ریبوز، آزمودنی‌ها پس از 10 دقیقه گرم کردن به انجام تمرینات پلایومتریک مربوطه پرداختند. 24 ساعت و 48 ساعت پس از انجام تمرین پلایومتریک به ترتیب خونگیری مرحله دوم و سوم انجام شد. در گروه دارونما- تمرین پلایومتریک، شرکت‌کنندگان یک ساعت قبل از انجام فعالیت به مقدار 15 گرم دارونما (سوربیتول و β-سیکلودکسترین) مصرف نمودند. داده‌های به‌دست آمده توسط آزمون تحلیل ورایانس با اندازه‌گیری تکراری تحلیل شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که مصرف مکمل دی‌ریبوز در کاهش شاخص‌های پراکسیداسیون لیپیدی (MDA) (05/0>) و فشار اکسایشی (CK، LDH) متعاقب یک جلسه فعالیت پلایومتریک تاثیرگذار می‌باشد (05/0>).

نتیجه گیری: باتوجه به نتایج مطالعه حاضر توصیه می‌شود کشتی‌گیران جوان با استفاده از مکمل سازی دی‌ریبوز از بروز فشار اکسایشی و پراکسیداسیون لیپیدی ناشی از انجام فعالیت‌های ورزشی نسبتا شدید و پیامدهای بعدی آن جلوگیری کرد.

کلیدواژه‌ها

تمرین پلایومتریک؛ LDH؛ CK؛ MDA؛ مکمل دی‌ریبوز؛ کشتی

مراجع