بررسی فقهی "وجوب عینی و کفایی فریضه حج" در شرایط اپیدمی کرونا

نامه الهیات

دوره 15، شماره 60، آبان 1401   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

اعظم رمضانی¹؛ عباسعلی حیدری^{* 2}؛ محمود قیوم‌زاده³

¹گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.

²گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.

³گروه معارف وحقوق، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.

چکیده

حج عظیم ترین وشگفت انگیز ترین جلوه بارز اعتلای دین حق ونمایشی از تمامیت اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه وآله است ،حج ومراتب معنوی آن سرمایه حیات جاویدان انسان است که او را به افق وحدانیت الهی نزدیک می کند. یکی از مهمترین اهداف وجوب حج این است که کعبه از حجاج خالی نباشد .از سوی دیگر حاکم جامعه اسلامی وظیفه دارد که شرایطی را فراهم سازد تا مردم بتوانند اهدافی را که شارع مقدس از آنها طلب کرده است را به دست آورند. بنابراین اگر برای رسیدن به این هدف زائر به اندازه کافی وجود داشته باشد حاکم جامعه هیچ گونه مسئولیتی ندارد ،اما اگر چنین نباشد بر  حاکم و والی مسلمین واجب است که گروهی را به حج بفرستد ،هر چند که از بیت المال در این مقصود وهدف هزینه کند . بنابراین با توجه به روایات رسیده مشخص می گردد که خالی شدن کعبه از حجاج مبغوض شارع بوده ومطلوبِ واجب او خالی نشدن کعبه از حجاج است . در اینجا دیگر تفاوتی نیست که به چه دلیل کعبه تعطیل شده به خاطر مسائل سیاسی بوده یا ناامنی راه وبیماری و... ؛ازاین رو پژوهش «بررسی فقهی وجوب عینی وکفایی حج در شرایط اپیدمی کرونا» دربحث بیماری کرونا و بیماری‌های حاد تنفسی و تزاحم بیماری و مراقبت با عمل حج، نیازمند کاویدن تا مرحله پاسخی در خور می باشد .

کلیدواژه‌ها

وجوب عینی؛ وجوب کفایی؛ تعطیلی حج؛ بیماری واگیردار

مراجع