بازاندیشی مفهوم شطح در آثار روزبهان بقلی

کاوش های عقلی"

دوره 1، شماره 1، آذر 1401، صفحه 48-67   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

علی اصغر مصلح

استاد گروه فلسفه، دانشکده الهیات، دانشگاه علامه طباطبائی )ره (

چکیده

عرفان برجسته­ ترین عنصر پدید آمده در فرهنگ ایرانی – اسلامی، و عرفان­ خویی از مهم ترین خصوصیات روح انسان ایرانی است. اگر عرفان به شیوه ی بازاندیشانه مطالعه شود، پیام و اندیشه ­های مفیدی برای انسان معاصر خواهد داشت. بازاندیشی، شیوه­ ی اندیشیدنی است که موضوع و مفهومی که پیشتر در سنّتی دیگر به اندیشه درآمده، اکنون در فضای فرهنگ معاصر و در مقابل پرسش­ هایی متفاوت به اندیشه در می ­آید. نمایندگان پرشمار این سنت، هر یک برجستگی خاص خود را دارد، بنابراین از جهتی خاص می­ تواند مورد توجه و بازاندیشی قرار گیرد. روزبهان بقلی دست کم از دو حیث می تواند برای اندیشمندان معاصر درس ­آموز و محل تأمل باشد. یکی تفسیر عالم و آدم بر مبنای «عشق» و دیگری تعریف و تفسیری که از معنا و مصداق «شطح »به دست داده است. در میان متفکران معاصر، هانری­ کربن بیش از دیگران به این موضوع توجه کرده است. نگارنده در این مقاله می خواهد وجه دوم اهمیت روزبهان را بررسی کند.

کلیدواژه‌ها

روزبهان بقلی؛ عرفان اسلامی؛ شطح؛ کُربن

مراجع