آسیب‌شناسی نظام برنامه‌ریزی نیروی انسانی سازمان تامین اجتماعی

مجله توانمندسازی سرمایه انسانی

دوره 6، شماره 1 - شماره پیاپی 20، خرداد 1402، صفحه 93-111   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

جلیل عباسی¹؛ اسداله مهرآرا^{* 2}؛ محمدرضا باقر زاده³؛ مهرداد متانی³

¹دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، گرایش منابع انسانی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، مازندارن، ایران

²گروه مدیریت دولتی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی،قائمشهر،ایران

³استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر، مازندارن، ایران

چکیده

هدف اصلی این پژوهش شناسایی مشکلات و نارسایی‌های نظام برنامه‌ریزی منابع انسانی سازمان تامین اجتماعی بود؛ تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی ، و از نظر شیوه گرده‌آوری داده‌ها تحقیق آمیخته (کمی و کیفی) به شمار می‌رود؛ بر این اساس، ابتدا روش کیفی تحلیل محتوا استفاد شد و سپس از تکنیک دلفی به‌منظور کسب اجماع گروهی خبرگان استفاده شد. در این پژوهش، مشارکت‌کنندگان تعداد 24 نفر، متشکل از مدیران سازمان تامین اجتماعی متخصص در زمینه برنامه‌ریزی منابع انسانی و خبرگان و صاحب‌نظران دانشگاهی متخصص در زمینه برنامه‌ریزی منابع انسانی بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند از نوع گوله برفی و نمونه‌گیری موارد مطلوب انتخاب شدند. در بخش کیفی، ابزار گردآوری داده‌ها مصاحبه نیمه ساختار یافته بود و در بخش کمی، پرسشنامه مبتنی بر بخش کیفی بود که طی دو مرحله نظرسنجی دلفی فازی اجرا شد. داده‌ها از طریق نرم‌افزار‌ SPSS 19 و با استفاده از روش‌های آماری توصیفی (میانگین- انحراف معیار- واریانس- چولگی) و آمار استنباطی (ضریب کندال- آزمون T تک نمونه‌ای) تجزیه‌وتحلیل گردید. یافته‌های تحقیق ۱۵ آیتم را به‌عنوان مهمترین مشکلات موجود در نظام برنامه‌ریزی منابع انسانی در سازمان تامین اجتماعی شناسایی نمود. بر اساس میزان اهمیت و اولویت، فقدان الگوی مناسب برنامه‌ریزی منابع انسانی، عدم نظارت، کنترل و بازخورد در برنامه‌ ریزی منابع انسانی و ناکارآمدی نظام ارزشیابی و ارزیابی کارکنان از مهمترین مشکلات نظام برنامه‌ریزی منابع انسانی در سازمان تأمین اجتماعی تلقی می‌شوند که شایان توجه بیشتری می‌باشند.

کلیدواژه‌ها

مدیریت منابع انسانی؛ برنامه‌ریزی نیروی انسانی؛ روش دلفی؛ سازمان تأمین اجتماعی

مراجع