تاثیر انگیزه درونی مراجع و سبک بین فردی درمانگر بر پیامد درمان: بررسی نقش میانجی همراهی مراجع

فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

دوره 12، شماره 45، خرداد 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

شفیقه ایمان زاده¹؛ مرضیه علیوندی وفا^{* 2}؛ تورج هاشمی³؛ معصومه آزموده⁴

¹دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.

²استادیار گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

³استاد گروه روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

⁴استادیار گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف تعیین نقش انگیزه درونی مراجع و سبک بین فردی درمانگر بر پیامد درمان با میانجی گری همراهی مراجع انجام شد.

روش: افرادی که در سال 1398 برای دریافت خدمات مشاوره روانشناختی به مراکز مشاوره بهزیستی، شرکت نفت و شهرداری تبریز مراجعه کرده بودند؛ جامعه این تحقیق را تشکیل دادند. نمونه تحقیق حاضر، 324 نفر از مراجعانی بودند که شرایط شرکت در مطالعه را دارا بودند. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی است. برای گردآوری داده ‌ها از پرسشنامه های سبک بین فردی درمانگر، همراهی مراجع، انگیزه درمان و پیامد درمان برای مراجع و برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد.

یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که سبک بین فردی درمانگر با میانجی گری همراهی مراجع قادرند تغییرات پیامد درمان را تبیین نمایند. همچنین نتایج نشان داد که انگیزه مراجع به طور مستقیم بر پیامد درمان تاثیر ندارد و تنها به طور مستقیم و از طریق همراهی مراجع می تواند بر پیامد درمان تاثیر مثبت داشته باشد. نتایج شاخص های نیکویی برازش نشان داد که مدل اندازه گیری شده با مدل نظری تحقیق برازش مناسبی دارد.

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که همراهی مراجع یک متغیر میانجی در تبیین پیامد درمان است و باید درمانگران علاوه بر انتخاب رویکردهای درمانی مناسب، به نقش همراهی مراجع در اثربخشی درمان توجه ویژه ای داشته باشند.

کلیدواژه‌ها

سبک بین فردی درمانگر؛ ،انگیزه درونی مراجع؛ ،همراهی مراجع؛ ؛؛ ،پیامد درمان

مراجع