مقایسه اثربخشی آموزش تعامل والد-کودک، درمان مبتنی بر دلبستگی و آموزش مهارت خودتنظیمی بر کنترل هیجان کودکان پیش دبستانی

فصلنامه تحقیقات روانشناختی

دوره 14، شماره 41، بهمن 1401، صفحه 14-30   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسنده

شهلا شوکت پور لطفی^*

ندارد

چکیده

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش تعامل والد-کودک، درمان مبتنی بر دلبستگی و آموزش مهارت خودتنظیمی بر کنترل هیجان کودکان پیش دبستانی بود. این پژوهش در قالب یک طرح نیمه آزمایشی بر روی 48 دانش آموز پیش دبستانی شهر اسلام شهر با روش نمونه گیری در دسترس اجرا شد و این افراد در سه گروه آزمایشی (36n=) و یک گروه کنترل (12 n=) به صورت تصادفی جایگزین شدند. سپس گروه های آزمایشی تحت آموزش های تعامل والد-کودک، درمان مبتنی بر دلبستگی و آموزش مهارت خودتنظیمی قرار گرفتند و گروه شاهد هیچ آموزشی دریافت نکرد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه مدیریت هیجان کودک (زیمن و همکاران، 2001) بوده است که قبل و پس از آموزش، اجرا گردید. برای توصیف و تجزیه تحلیل داده های جمع آوری شده از جداول توصیفی و روشهای آماری تحلیل واریانس یک راهه با نمرات افتراقی تحلیل کوواریانس چند متغیریو آزمون تعدیل بونفرونی استفاده شد. نتایج بیانگر آن است، در مقایسه بین میزان تأثیرگذاری هر یک از گروههای آزمایش بر کاهش نمره افتراقی کنترل هیجان کودکان پیش دبستانی، نتایج اندازه اثر نشان داد، به ترتیب گروه های آموزش تعامل والد-کودک (681/0= ²ƞ)، درمان مبتنی بر دلبستگی (630/0= ²ƞ) و مهارت خودتنظیمی (408/0= ²ƞ) بالاترین تأثیر را بر کاهش نمرات افتراقی کنترل هیجان کودکان پیش دبستانی داشته است. در مقایسه بین گروههای آزمایشی با یکدیگر، نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر دلبستگی و تعامل والد-کودک نسبت به گروه آموزش مهارت خودتنظیمی کاهش بیشتری را در نمرات افتراقی کنترل هیجان کودکان پیش دبستانی داشته اند..

کلیدواژه‌ها

آموزش مهارت خودتنظیمی؛ درمان مبتنی بر دلبستگی؛ درمان والد-کودک؛ کنترل هیجان

مراجع