بررسی و تحلیل مولفه معنایی وطن و عشق در اشعار گلچین گیلانی و جبران خلیل جبران

فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی

دوره 17، شماره 67، بهمن 1402، صفحه 403-420   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/clq.2023.1976558.2500

نویسنده

سکینه صارمی گروی^*

فردوسی

چکیده

تغییر و تحوّل اوضاع و احوال سیاسی، اجتماعی و عاطفی و هم‌چنین، مدرنیسم و پیشرفت صنعت در برانگیختن حس غریب غربت، مؤثر است. نوستالژی مواردی نظیر دوری از سرزمین، دوری از معشوق، خاطرات کودکی و جوانی، از دست دادن ارزش‏ها، مهاجرت و گذشته‏‏ی اساطیری را شامل می‏شود. شاعران و نویسندگان بسیاری، صورت‌های مختلفی از این احساس غریب را به نمایش گذاشته‌اند؛ از جمله این شاعران فارسی و عرب زبان می‌توان گلچین گیلانی و جبران خلیل جبران را نام برد. فرضیه این پژوهش بر این است که این دو شاعر هر چند اشتراک دیدگاه و عقیده دارند ولی از یکدیگر تاثیر نپذیرفته‌اند و این پژوهش بر اساس مکتب آمریکایی صورت گرفته است. در این تحقیق با تکیه بر روش تحلیلی- توصیفی و کتابخانه‌ای برآنیم تا نحوه‌ی بیان احساسات و عگذاشته‌اند؛ از گذاشته‌اند؛ از جمله این شاعران فارسی و عرب زبان می‌توان گلچین گیلانی و جبران خلیل جبران را نام برد. فرضیه این پژوهش بر این است که این دو شاعر هر چند اشتراک دیدگاه و عقیده دارند ولی از یکدیگر تاثیر نپذیرفته‌اند و این پژوهش بر اساس مکتب آمریکایی صورت گرفته است. در این تحقیق با تکیه بر روش تحلیلی- توصیفی و کتابخانه‌ای برآنیم تا نحوه‌ی بیان احساسات و عواطف نوستالژی گلچین گیلانی و جبران خلیل جبران را مورد بررسی قرار می‌دهیم

کلیدواژه‌ها

ادبیات تطبیقی؛ نوستالژی؛ وطن؛ عشق

مراجع