تطورات مفهومی اقتدار در بستر گفتمانی حقوق عمومی

دستاوردهای نوین در حقوق عمومی

دوره 2، شماره 6، تیر 1402، صفحه 58-39   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی_ مستخرج از رساله

نویسندگان

محمد لری نژاد¹؛ محسن قائمی خرق^{* 2}

¹گروه حقوق

²دانش آموخته دکتری حقوق عمومی

چکیده

اقتدار به عنوان آموزه‌ای ضروری و حیاتی برای تولد و بقاء یک دولت، فهمی است که در هر یک از گفتمان‌ها و بسترهای حکمی «پیشامدرن»، «مدرن» و «پسامدرن» با قرائت‌هایی متفاوت روبرو شده است. اساساً پرسش اقتدار، به این تقریر که چه قدرتی حق فرمان راندن بر مردم را دارد و نقش مردم در اعطا و سلب مشروعیت به قدرتِ مندرج در یک فرد و یا نهاد، سوالی است که اساس حقوق عمومی را صورتبندی می‌کند. این نوشته در صدد آن است که با تفکری تحلیل و در نهایت هنجاری به تحلیل اقتدار پرداخته و در عمقِ بیان تفاوت‌های میان اقتدار در هر یک از گفتمان‌ها، به مدلی جدید برای بازاندیشی در خصوص اقتدار دست بیابد. نهایتاً نوشته حاضر از این ایده و نظریه دفاع می‌کند که بدل از بررسی گفتمانی، تحلیل کلامیِ اقتدار، مطلوب است که در عینِ تضمین‌ حقوق و آزادی‌های دموکراتیک، توجیهات بنبادینی برای مشروعیت قدرت دربردارد.

کلیدواژه‌ها

اقتدار؛ گفتمان؛ خرد میانه؛ فلسفه‌ی مدرن؛ پست مدرنیته؛ کلام اسلامی

مراجع