بررسی رهایش داروی لووتیروکسین بر روی نانوکامپوزیت سنتز شده حاوی هسته‌های مغناطیسی پوشیده با پلیمر آلژینات و چارچوب فلز- آلی

فصلنامه بیولوژی کاربردی

دوره 12، شماره 47، مهر 1401، صفحه 5-18   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

زینب مددی^{* 1}؛ منوچهر فداییان²؛ محمدعلی قاسم زاده³

¹کارشناسی ارشد، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

²استادیار، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

³دانشیار، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

چکیده

هدف: داروی لووتیروکسین برای درمان بیماری‌های تیروئیدی که یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن در سطح جهان می‌باشد، کاربرد دارد و با توجه به اینکه لووتیروکسین از داروهای آبگریز با انحلال‌پذیری پایین و پایداری کم است، نیازمند یک سیستم دارورسانی پیشرفته است. از بین سیستم‌های دارورسان هدفمند حامل‌های متخلخل اصلاح شده مغناطیسی به علت دارا بودن گروه‌های جانبی، قابلیت تطبیق‌پذیری تخلخل‌های آن، ظرفیت بالایی برای ذخیره دارو دارند و طی زمان طولانی آن را آزاد و به جای پخش شدن در سراسر بدن، تنها بر سلول مورد نظر اثر می‌کند.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به تهیه و شناسایی چارچوب فلز-آلی و بررسی عملکرد آن در بارگیری
و رهش داروی لووتیروکسین می‌پردازد. ابتدا نانوذره MnCuFe2O4 سنتز و توسط پلی ساکارید آلژینات پوشش داده شد. پس از آن چارچوب فلز- آلی 66-UiO روی آن قرار گرفت و کامپوزیت سه لایه MnCuFe2O4@Alginate@UiO-66 ساخته شد.
یافته‌ها: داروی لووتیروکسین بر روی نانوحامل سنتزشده بارگیری و رهایش این دارو در4/7 :pH بررسی شد. نانو کامپوزیت ساخته شده توسط روش‌های مختلفی از قبیل SEM, EDX, FT-IR BET مورد بررسی قرار گرفت. نانوکامپوزیت با مواد اولیه ارزان و زیست تخریب‌پذیر مانند آلژینات و با استفاده از یک روش آسان و با خاصیت دارورسانی هدفمند و قدرت مغناطیسی ساخته شد.
نتیجه‌گیری: این نانو کامپوزیت با ظرفیت بارگیری 87% و رهایش 73% داروی لووتیروکسین، می‌تواند به عنوان سیستم دارورسانی نوین و هدفمند مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

 چارچوب فلز- آلی؛ دارورسانی؛ بارگیری؛ رهایش؛ لووتیروکسین؛ نانوکامپوزیت؛ هسته‌های مغناطیسی؛ پلیمر آلژینات

مراجع

1. Kaparissides C, Alexandridou S, Kotti K & Chaitidou S. Recent Advances in Novel Drug Delivery Systems. Nano. 2006; 2: 1-11.
2. Zhu Q-L & Xu Q. Metal–Organic Framework Composites. Chemical Society Revi. 2014; 43: 5468-5512.
3. Vallet-Regi M, Ramila A, Del Real & RP, Perez-Pariente J. A New Property of MCM-41: Drug Delivery System. Mater. 2001; 13: 308-311.
4. Torcilin VP. Nanoparticulates as drug carriers. Imperial College Press. 2006.
5. Varadan VK, Chen L & Xie J. Nanomedicine: design and applications of magnetic nanomaterials, nanosensors and nanosystems. Wiley. 2008.
6. Montha W, Maneeprakorn W, Buatong N, Tang IM & Pon-On W. Synthesis of Doxorubicin-PLGA Loaded Chitosan Stabilized (Mn, Zn) Fe2O4 Nanoparticles: Biological Activity and pH-Responsive Drug Release. Materials Science and Engineering. 2015; 59: 235-240.
7. Eiseh O, Gunn JW & Zhang M. Design and fabrication of magnetic nanoparticles for targeted drug delivery and imaging. Advanced Drug Delivery Reviews. 2010; 62.
8. Rowley JA, Madlambayan G & Mooney DJ. Alginate hydrogels as synthetic extracellular matrix materials. Biomaterials. 1999; 20(1): 45-53.
9. Sun C, Lee JSH & Zhang M. Magnetic nanoparticles in MR imaging and drug delivery. Advanced Drug Delivery Reviews. 2008; 60.
10. Svensson J & et al. Levothyroxine Treatment Reduces Thyroid Size in Children and Adolescents with Chronic Autoimmune Thyroiditis. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. 2005; 1729: 91-1734.
11. Kannapiran N & et al. Effect of MnCuFe2O4 content on magnetic and dielectric properties of poly (O- Phenylenediamine)/MnCuFe2O4 nanocomposites. The Journal of Magnetism and Magnetic Materials. 2016; 401(1): 345-353.
12. Lede TI & et al. Thermal stability of synthetic thyroid hormone l-thyroxine and
    l-thyroxine sodium salt hydrate both pure and in pharmaceutical formulations. Pharm. Biomed. Anal. 2016; 125: 33-40.