بررسی ارزش های اجتماعی زنان شاهنامه فردوسی با رویکرد جامعه شناختی امیل دورکیم

تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا)

دوره 15، شماره 55، فروردین 1402، صفحه 387-409   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/dk.2022.1949017.2398

نویسندگان

مریم سعید¹؛ علی عشقی سردهی^{* 2}؛ سیدعلی اکبر شریعتی فر²؛ سعید روزبهانی²

¹دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران.

²استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران.

چکیده

آشنایی با رفتار و منش زنان یک امری جمعی و نیازمند فهم جامعه‌شناختی است. دورکیم نظریه هم‌بستگی را از طریق نمودهای وجدان جمعی مطرح و ادعا می­کند که با تراکم مادّی و اخلاقی، جامعه بشرّی مراحل تکامل خود را به سوی پیشرفت و تکثرگرایی طی می‌کنند. تعارض هویّتی، حالتی فردی اما انعکاسی از حیات جمعی ارزش‌های ساختاری-اجتماعی و بازتاب‌دهندۀ مسائل جمعی است. هدف از انجام این نوشتار بررسی ارزش ­های اجتماعی در رفتار و منش زنان شاهنامه فردوسی با رویکرد جامعه شناختی امیل دورکیم می ­باشد که با نظر به هویّت اجتماعی زنان، ازدواج و حجاب نگاشته شده است. روش پژوهش در این نوشتار از نوع (توصیفی -تحلیلی –تطبیقی) است. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که زنان در شاهنامه فردوسی براساس هویّت زنانه خویش در مقاطع مختلف زندگی نقش­ های متفاوتی را ایفا می‌کنند. برخی از دیدگاه ­های فردوسی که در اشعارش منعکس شده با دیدگاه دورکیم همسو بوده که هر دو، زن و مرد را یکسان در نظر می­گیرند. بر طبق نظریۀ همبستگی اجتماعی و همسویی آن با شاهنامه می­توان گفت که عوامل اجتماعی از جمله تحصیلات، طبقه اجتماعی، میزان استفاده از رسانه­های جمعی و خردگرایی با ازدواج زود هنگام و یا ازدواج بی­ پایه مانند: ازدواج با محارم رابطۀ معکوسی دارند. همچنین عواملی چون سنتّی بودن خانواده، بی ­اعتمادی به خانواده پدری و نابرابری‌های جنسیتی با ازدواج زود هنگام و بی پایه رابطه مستقیم دارد.

کلیدواژه‌ها

شاهنامه؛ ارزش های اجتماعی؛ هویّت زنان؛ امیل دورکیم

مراجع

کتاب‌ها

آزاد ارمکی، تقی، بهار، مهری (1377) مروری بر مشکلات اجتماعی، تهران: جهاد.

اسلامی ندوشن، محمدعلی (1370) نامه نامور، تهران: نشر سخن.

تامپسن،کنت (1388) امیل دورکم، ترجمه شهناز مسمّی پرست، تهران: انتشارات نشر نی.

تلخابی، مهری (1384) شاهنامه و فمنیسم، تهران: ترفند.

تنهایی، حسین ابوالحسن (1374) درآمدی بر مکاتب و نظریه‌های جامعه‌شناسی، گناباد: نشر مرندیز.

چلبی، مسعود (1375) جامعه‌شناسی نظم، تشریح و تحلیل نظری نظم اجتماعی، تهران: نشر نی.

چوبینه، سجاد (1377) حکمت نظری و عملی در شاهنامه فردوسی، شیراز: انتشارات نوید.

حائری، جمال‌الدین (1383) زنان شاهنامه، تهران: انتشارات پیوند نو.

سرامی، قدمعلی (1378) از رنگ گل تا رنج خار، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

صفا، ذبیح‌اﷲ (1384) حماسه سرایی در ایران، تهران: امیرکبیر

علوی، هدایت‌الله (1377) زن در ایران باستان، تهران: انتشارات هیرمند.

فردوسی، ابوالقاسم (1366) شاهنامه، به کوشش جلال خالقی مطلق، 8جلدی، تهران: مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.

فرسار، احمد (1377) جامعه‌شناسی، اصول، مبانی و نظریه‌پردازان، تهران: بهارستان.

کوئن، بروس (1369) مبانی جامعه‌شناسی، ترجمه و اقتباس دکتر غلامعباس توسلی و رضا فاضل، تهران: انتشارات سمت.

مزارعی، زهرا (1390) چکیده کتاب خودکشی دورکیم، مازندران: دانشگاه مازندران.

میرآشه، سمیه (1397) بانوی چهل تکه تعارضات هویت اجتماعی سنتی و مدرن در میان زنان جوان شهرستان قزوین، تهران: سنجش و دانش.

یوسفی، فریده (1386) جایگاه سیاسی، اجتماعی زنان شاهنامه، ساری: انتشارات شلفین.

مقالات

نوید بازرگان، محمد، خادم ازغدی، مریم. (1392). «اخلاق زناشویی» در شاهنامه فردوسی و بررسی ریشه‌های آن در متون کهن. تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا)، 5(18)، 131-145.

شریعتی، سوسن. (1386). «الگوهای رفتار انتخاباتی ایرانیان». روزنـامۀ اعتماد، (1467).

محبوبی‌منش، حسین. (1385). تأملی کوتاه درباره آسیب‌های اجتماعی به عنوان مسأله امنیت عمومی. دانش انتظامی، 7(30)، 31-9.