گزارش مقدماتی از طرح کاوش باستان شناختی محوطه اؤجاق آرتاویل تایر اردبیل

باستان شناسی ایران

دوره 12، شماره 2، اسفند 1401، صفحه 127-139   

نوع مقاله: علمی

شناسه دیجیتال (DOI): AOI-2301-1164

نویسندگان

سعید ستارنژاد^{* 1}؛ محمدرضا شایقی²؛ منوچهر نورزاده³؛ علی مهری رویندزق⁴؛ ماهان یونس پور⁵

¹دکتری باستان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

²دانشجوی دکتری باستان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

³کارشناس ارشد باستان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

⁴دانشجوی کارشناسی ارشد باستان شتاسی، دانشگاه تربیت مدرس

⁵دانشجوی کارشناسی باستان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

چکیده

یافته­های سطحی به دست آمده از محوطۀ اوجاق، واقع در داخل کارخانه آرتاویل تایر اردبیل نشان می­دهد که محوطه، استقرار ضعیف در قالب کوچ­روی از دوران اسلامی را داشته است. به منظور مشخص کردن وضعیت محوطه، در بهار سال 1400 شمسی، عملیات کاوش باستان­شناختی در آن انجام شد. این نوشتار به منظور مطالعه تطبیقی داده­های فرهنگی به دست آمده از یک فصل کاوش باستان­شناختی در این محوطه است. در این پژوهش نگارندگان براساس نتایج به دست آمده از یک فصل کاوش باستان­شناختی و با شیوه مطالعه کتابخانه­ای و به روش توصیفی – تطبیقی به دنبال پاسخ به پرسش­های زیر هستند: 1- چه دوره­های فرهنگی در محوطۀ اوجاق آرتاویل تایر به دست آمده است؟ 2- متغیرهای محیطی چه تاثیری بر مکان­گزینی این محوطه داشته است؟ 3- الگوی استقراری در این محوطه به چه صورت بوده است؟ در پاسخ به پرسش­های فوق، نتایج به دست آمده از کاوش محوطه و مطالعۀ تطبیقی یافته­های فرهنگی، مشخص نمود که محوطه در سدۀ میانی اسلام در قالب استقرار موقت مورد استفاده جوامع کوچرو قرار گرفته است. نتایج دیگر این پژوهش نشان می­دهد که دشت اردبیل به دلیل داشتن شرایط زیست­­محیطی مناسب از دوران گذشته تاکنون مورد توجه جامعه عشایر بوده و شواهدی در قالب استقرار اتراقی (ماندگاه) از خود در این محوطه، برجای گذاشته­اند.

کلیدواژه‌ها

دشت اردبیل؛ قرون میانی اسلام؛ محوطه اوجاق؛ استقرار فصلی