آگاهی و نگرش همراهان مادران بستری در بخش پس از زایمان بیمارستان ولیعصر(عج) شهر قم نسبت به افسردگی بعد از زایمان

فصلنامه بیولوژی کاربردی

دوره 12، شماره 45، فروردین 1401، صفحه 39-49   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

ملیحه مهرمنش^*

مربی، گروه علوم پزشکی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

چکیده

هدف: افسردگی پس از زایمان ممکن است عواقب جبران‌ناپذیری برای مادر، کودک و خانواده‌اش داشته باشد. آگاهی و نگرش اعضای خانواده، نقش بسیارمهمی در تشخیص زود هنگام و درمان هرچه سریع‌تر بیماری دارد. لذا، این تحقیق با هدف تعیین بررسی میزان آگاهی و نگرش همراهان مادران بستری در بخش پس از زایمان بیمارستان ولیعصر(عج) قم انجام شده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی، بر روی 100 نفر از همراهان مادران بستری در بخش پس از زایمان بیمارستان ولیعصر(عج) قم، با روش نمونه‌گیری در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه سه بخشی شامل اطلاعات فردی، سنجش آگاهی و نگرش بود. داده‌ها با کمک آزمون‌های توصیفی و استنباطی توسط نرم‌افزارspss  نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد 70 درصد افراد مورد مطالعه از آگاهی متوسطی نسبت به افسردگی بعد از زایمان برخوردار بودند. بین میزان آگاهی نسبت به افسردگی بعد از زایمان با متغیرهای سن، میزان تحصیلات، تحصیلات همسر، تعداد حاملگی، شغل و نوع زایمان ارتباط آماری معنی‌داری وجود دارد. 85 درصد افراد دارای نگرشی منفی نسبت به افسردگی بعد از زایمان بودند. ارتباط بین سطح تحصیلات، تحصیلات همسر، تعداد حاملگی و شغل، با نگرش از نظر آماری معنی‌دار بود. اما ارتباط بین نگرش با سن و نوع زایمان، از نظر آماری معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت اعضای خانواده در حمایت و تشخیص هرچه سریع‌تر افسردگی بعد از زایمان، افزایش آگاهی و نگرش اطرافیان مادران باردار با شیوه‌های مختلف آموزشی ضرورت دارد.

کلیدواژه‌ها

افسردگی؛ زایمان؛ مادر؛ خانواده؛ بارداری؛ بیمارستان ولیعصر(عج) قم

مراجع

1. Cunningham F. Obstetrics, 25^th (ed.). Mc Graw-HilL Education. 2018. (In Persian)
2. Rabiei L. Understanding the factors of affecting postpartum depression in the mothers of Isfahan city. J Health Syst RES. 2014; 10(1): 11-20. (In Persian)
3. Salehi Kesai P. A Comparative study of the prevalence of postpartum depression in two groups of mothers with natural delivery and cesarean section [dissertation]. Tehran: Tehran School of Nursing and Midwifery. 2013. (In Persian)
4. Behboudi Moghadam Z, Sadr SS & Doulatian M. Prevalence of postpartum depression and factors affecting it in Tehran. Journal of medical council of I.R.I. 2004; 22: 189-193. (In Persian)
5. Veisani Y & Sayehmiri K. Prevalence of postpartum Depression in Iran-ASystematic Review and metaAnalysis. The Iranian Journal of obstetrics, Gynecology and Infertility. 2012; 15(14): 21-29. (In Persian)
6. Beckmann C. Obstetrics and gynecology. 7^th (ed.). Philadelphia: Lippincott wiliams & Wilkins; 2013: 397.
7. Highet N, Gemmill AW & Milgrom J. Depression in the perinatal period: awareness, attitudes and knowledge in the Australian population. Aust. N. Z. J. Psychiatry. 2011; 45: 223-231.
8. Mirsalimi F, Ghofranipour F, Montazeri A & Noroozi A. Postpartum depression literacy among pregnant women. 2019; 18(5): 525-533. (In Persian)
9. Poreddi V & et al. Knowledge and attitudes of family members towards postpartum depression. Archives of Psychiatric Nursing. 2020; 34(6): 492-496.
10. Branquinho M, Canavarro M & Fonseca A. Knowledge and attitudes about postpartum depression in the potuguese general population. Midwifery. 2019; 77: 86-94.