تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 9,997 |
تعداد مقالات | 83,560 |
تعداد مشاهده مقاله | 77,801,201 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,857 |
تبارشناسی واژهی «حکیم» در زبانهای سامی با بررسی کاربردهای قرآنی – عهدینی | ||
فصلنامه مطالعات قرآنی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 22 فروردین 1402 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/qsf.2023.1978442.2974 | ||
نویسندگان | ||
ایوب امرائی* 1؛ محمدعلی همتی2 | ||
1عضو هیات علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آیت الله بروجردی | ||
2عضو هیات علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم | ||
چکیده | ||
یکی از جنبههای مطالعات تطبیقی قرآن و عهدین، پژوهش زبانشناسی تاریخی تطبیقی واژگان این متون است. مادهی (ح ک م) در بیشتر شاخههای زبان سامی با ساختار و معنایی نزدیک به هم وجود دارد. یکی از مشتقات این ماده، واژهی «حکیم» است که در عهدین و قرآن کاربرد متنوعی دارد. پژوهش حاضر با روش کتابخانهای بر اساس زبان شناسی تاریخی تطبیقی به بررسی ریشهی (ح ک م) در شاخههای زبان سامی با تحلیل ساختاری و معنایی و کاربردهای آن در عهدین و قرآن و یافتن وجوه افتراق و اشتراک پرداخته-است. همچنین معناشناسی واژه مذکور بر اساس روابط همنشینی در قرآن و عهدین نیز بخشی از پژوهش است. نتایج پژوهش نشان میدهد که گسترهی معنایی «حکیم» در فرایند زمان محدود گردیدهاست. مهمترین وجه اشتراک کاربرد حکیم در عهدین و قرآن توصیف خداوند به این صفت است با این تفاوت که در قرآن 92 بار و در عهدین هر کدام یکبار آمده است. | ||
کلیدواژهها | ||
حکیم؛ زبان های سامی؛ عهدین؛ قرآن | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 105 |