تحلیلی بر نقش عوامل طبیعی در توسعه گردشگری پایدار مناطق جنوبی مازندران (مطالعه موردی: بخش بند پی شهرستان بابل)

جغرافیای طبیعی

مقاله 5، دوره 16، شماره 59، فروردین 1402، صفحه 75-85   

نوع مقاله: مقاله علمی - پژوهشی

نویسنده

صدرالدین متولی^*

دانشیار گروه جغرافیا، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، ایران

چکیده

امروزه گردشگری یکی از فعالیتهای اقتصادی با رشد بالا در دنیا می باشد.متاسفانه گردشگری در کشور ما وبویژه بخش بند پی بابل علی رغم دارا بودن پتانسیل های متعدد منجمله طبیعی نتواسته در توسعه اقتصادی مردم نقش قابل توجهی را به خود اختصاص دهد. هدف این پژوهش تحلیل نقش توانمندی های طبیعی در توسعه گردشگری پایدار بخش بند پی بابل می باشد.روش تحقیق پژوهش حاضر از بعد هدف کاربردی واز نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی ومیدانی که با روشهای کتابخانه ای و میدانی و ابزاری چون فیش،نقشه،GPS و پرسشنامه اطلاعات جمع آوری شده است. اطلاعات حاصله از طریق نرم افزار(SPSS) پرداخته شده درنهایت از طریق آزمون Tتک نمونه ای، آزمون همبستگی پیرسون وآزمون فریدمن مورد تحلیل قرار گرفته شده است.در بررسی توانمندیهای طبیعی محدوده مورد مطالعه سه شاخص جاذبه های زمین شناسی و ژئومورفولوژی،جاذبه های گیاهی وجانوری،جاذبه های اقلیمی وآبی مورد سنجش قرارگرفته شده است..نتایج تحقیق نشان می دهد که با توجه به مقایسه حد متوسط گویه های مورد ارزیابی در زمینه توانمندیهای طبیعی و توسعه گردشگری پایدار بخش بندپی با توجه به اینکه sig بدست آمده پایین تر از سطح آلفا 05/0 بوده، می توان استنباط کرد که بین توانمندیهای طبیعی و توسعه گردشگری پایدار بخش بندپی بابل رابطه معناداری وجوددارد و شاخص های جاذبه اقلیمی وآبی بامیانگین رتبه 85/3،جاذبه گیاهی وجانوری با 46/3و جاذبه زمین شناسی و ژئومرفولوژی با 98/2 به ترتیب رتبه یک الی سه را در توسعه گردشگری پایدار منطقه مورد مطالعه به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه: توانمندی طبیعی،توسعه گردشگری پایدار، بخش بند پی شهرستان بابل

کلیدواژه‌ها

توانمندی طبیعی؛ توسعه گردشگری پایدار؛ بخش بند پی شهرستان بابل

مراجع

1- ابراهیمی، محسن. آل مراد جبدرقی، محمود (1390): بررسی ارتباط علی بین توریسم و درآمد سرانه خانوارهای شهری در ایران. اولین کنفرانس اقتصاد شهری مشهد.

2- اقبالی مرضیه و همکاران (۱۴۰۰): بررسی تأثیر ابعاد اجتماعی تاب‌آوری شهری بر توسعه پایدار گردشگری مطالعه موردی شهر محمودآباد، فصل­نامه گردشگری شهری، دوره ۸، شماره ۳، صص ۱۶-۱

3- پاپلی‌یزدی، محمدحسین، سقایی مهدی (1385)؛ گردشگری (ماهیت‌ومفاهیم)، چاپ اول، تهران، انتشارات سمت.

4- پور قاضی، جواد مهدی و همکاران (1393): بررسی توانمندی‌های محیطی شهرستان آذرشهر به‌عنوان دومین ژئوپارک ایران. فصلنامه انسان و محیط‌زیست، دوره دورم، شماره 3، صص 13-1;

5- حاتمی نژاد، حسین، شریفی، امیر (1394): بررسی نقش گسترش گردشگری شهری بر توسعه پایدار شهری نمونه موردی شهر سنندج گردشگری شهری، دوره 2، شماره 1، صص 74-61;

6- رازجویان مهدی، متولی صدرالدین، جانباز قبادی غلامرضا (1399): ساماندهی کاربری‌های اراضی ساحلی به‌منظور توسعه گردشگری شهری (مطالعه موردی: شهر سرخ‌رود)، نشریه تحقیقات کاربردی در جغرافیا، دوره 20، شماره 57، صص 145-125

7- زنگی‌آبادی، علی (1389): تحلیلی بر وضعیت امکانات و تسهیلات گردشگری استان کردستان از دید گردشگران. فصل­نامه علمی پژوهشی جغرافیای انسانی، سال دوم، شماره 4، صص 56-39;

8- زنگی‌آبادی علی، محمدی جمال، زیرک باش دیبا (۱۳۸۵): تحلیل گردشگری داخلی شهر اصفهان، مجله جغرافیا و توسعه، سال چهارم، شماره ۸، صص 156-131

9- شهماری اردجانی، رفعت (1386): شناخت توان­های طبیعی حوضه شفا رود گامی جهت توسعه اکو توریسم مجله سرزمین، سال چهارم، شماره 16، صص 106-93;

10- قدمی محسن (۱۳۹۴): آسیب‌شناسی چالش‌های توسعه پایدار گردشگری، مطالعات توسعه اجتماعی ایران، سال ۸۶، شماره ۱، صص ۹۷- ۸۵

11- گورانی، آکو (1391) بررسی توانمندی‌های طبیعی و اکوتوریسمی و عوامل محدود کننده جذب گردشگری شهرستان مریوان.

 http://geomarivan.blogfa.com/post/28

12- عالی نگین و صادقی لقمان (1400)، ارزیابی میزان تأثیر عوامل مؤثر بر توسعه اکو توریسم در نواحی روستایی بامطالعه موردی مسیر گردشگری اورامانات، فصلنامه مسکن و روستا، جلد 40، شماره 174، صص 28-15.

13- غفاری، سید رامین، ترکی هرچگانی، معصومه (1388) نقش گردشگری در توسعۀ اجتماعی – اقتصادی مناطق روستایی استان چهارمحال و بختیاری مطالعۀ موردی بخش سامان فصل­نامه روستا و توسعه، سال 12، شماره 2، صص 126-113;

14- متولی صدرالدین، رازجویان مهدی، جانباز قبادی غلامرضا، (۱۳۹۹) سنجش اهمیت و عملکرد شاخص‌های مدیریت یکپارچه گردشگری در ساحل شهر سرخ‌رود، مجله برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، دوره ۹، شماره ۳، صص 175-161;

15- متولی صدرالدین و همکاران، (1400)، شناسایی نقاط امن در برابر زلزله با رویکرد پدافند غیرعامل در راستای توسعه پایدار اجتماعی (نمونه موردی: شهر بابل)، فصل­نامه آمایش محیط، انتشار آنلاین

16- محسنی، رضا علی (1388): گردشگری پایدار در ایران کارکردها، چالش‌ها و راهکارها. مجله علمی پژوهشی فضای جغرافیایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر. سال نهم. شماره 28، صص 171-149;

17- ملانوروزی معصومه، نوری سید هدایت ا...، کلالی مقدم ژیلا (1399): ارزیابی توانمندی محیطی برای توسعه پایدار گردشگری در شهرستان نیشابور، مجله برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، دوره 9، شماره 3، صص 25-1

18- میراب زاده، پرستو (1375): ارزیابی پیامدهای زیست‌محیطی توسعه توریسم، نشریه محیط‌زیست، دوره 8، شماره 9، صص 62-54.

 

19 Aleksandra,V & Et Al(2018): The Role Of Natural Resources In The Ecotourism Development-Residents' Perceptions In Subotica (Northern Serbia), The Central European Journal Of Regional Development And Tourism,10(2),Pp112-123

20- Holjevac, A. I. (2003): A Vision Of Tourism And The Hotel Industry In The 21st Century, Hospita Lity Management, Vol. 22.

21- Rezaeinejad.I & Khaniwadekar. A, (2021): The Role Of Eco-Tourism In Sustainable Development: Case Study Eco-Tourism Challenges In Iran, E3S Web Conf, International Conference “Ecological Paradigms Of Sustainable Development: Political, Economic And Technological Dimension Of Biosphere Problems” (EPSD 2021), Vol00 311.

22- Mcintyre G. (2011): Sustainable Tourism Development Guide For Local Planners.World Tourism Organization, (2012) Indicators Of Sustainable Development For Tourism Destinations A Guidebook, World Tourism Organization, Madrid.

23- Nickerson, N. P. & Jorgenson, J & Boley, B. B (2016): Are Sustainable Tourists A Higher Spending Market? Tourism Management, 54.Vol, Pp170- 177

24- Packer, J & Ballantine, R & Hughes, K (2014): Chinese And Australian Tourists Attitudes To Natur, Animals And Environmental Issues: Implications For The Design Of Nature-Based Tourism Experiences Tourism Managemen, Vol 44, Pp. 101-107.