نقش کیفیت زندگی در دستیابی به اصول طراحی پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی (مطالعه موردی: مجتمع مسکونی غدیر اراک)

معمار شهر

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 اردیبهشت 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمد صالحی مرزیجرانی^{* 1}؛ محمود تیموری²؛ مهرداد مهرجو³

¹دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری ، دانشکده فنی و مهندسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی ،اراک، ایران (نویسنده مسئول)

²استادیار گروه معماری،دانشکده فنی و مهندسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران

³دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری ، دانشکده هنر و معماری ، دانشگاه گیلان، ایران

چکیده

مطالعات کیفیت زندگی در سیاست‌های اجتماعی و نقش آن، ابزاری مؤثر برای مدیریت و برنامه‌ریزی شهری است. هدف از این پژوهش ارزیابی کیفیت زندگی به منظور دستیابی به اصول طراحی پایداری اجتماعی، مجتمع های مسکونی است.روش تحقیق کمی و به روش نمونه موردی می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه ها 843/0 بود. جامعه آماری پژوهش حاضر ساکنان مجتمع مسکونی غدیر اراک می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 280 نفر محاسبه شد. داده ها با استفاده از نرم افزارSpss و آزمون های آماری پارامتریک کولموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون، در رابطه با اندازه گیری و ارزیابی شاخص های کیفیت زندگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش حاضر حاکی از آن است که کیفیت زندگی در مجتمع‌های مسکونی با مشارکت ساکنان در بافت‌های فرهنگی-اجتماعی، احساس تعلق به ابعاد ذهنی و بافت‌های کالبدی و محیطی به ابعاد عینی ارتباط مستقیم دارد. بنابراین، سطح کیفیت زندگی در ابعاد ذهنی، اجتماعی و فرهنگی و احساس تعلق بالاتر از ابعاد عینی، فیزیکی و محیطی است. مولفه هایی مانند مولفه های اجتماعی-فرهنگی، کالبدی، محیطی و احساس تعلق ابزاری قابل اعتماد برای سنجش کیفیت زندگی هستند و با توجه به سبک زندگی شهروندان می توان از آنها برای دستیابی به اصول طراحی پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی مانند مجتمع غدیر اراک استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها

کیفیت زندگی,,؛ ,،پایداری اجتماعی,,؛ ,،مجتمع های مسکونی,,؛ ,،غدیر,,؛ ,،اراک