تحولات جدید در روابط اعراب و اسرائیل و تاثیر آن بر امنیت هستی شناسی جمهوری اسلامی ایران

فصلنامه علمی گفتمان سیاسی انقلاب اسلامی

دوره 2، شماره 1 - شماره پیاپی 5، فروردین 1402، صفحه 95-114   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمد صارمی¹؛ سیامک بهرامی^{* 2}؛ ایرج رنجبر²

¹دانشجوی دکتری گروه علوم سیاسی، واحد کرمانشاه ، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

²استادیار گروه علوم سیاسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

چکیده

کشورهای عربی از طریق جنگ‌های چهارگانه سعی در مقابله با شکل گیری از زمان اعلام موجودیت رژیم صهوینیست داشته اند و در این راستا قطعنامه ها و طرحهای صلح متعددی نیز از طرف سازمان ملل و برخی دولت ها برای پایان دادن به این منازعه صادر گردیده است، اما در نهایت ناکامی اعراب در مقابل اسرائیل تا جایی که حتی بخشی از خاک کشورهای عربی توسط رژیم صهیونیستی اشغال شد باعث گردید کشورهای عربی از موضع مقابله ای خود با اسرائیل دست برداشته و یکی پس از دیگری اقدام به عادی سازی روابط خود با اسرائیل نمایند. این بی ثباتی امنیتی در منطقه خاورمیانه برای جمهوری اسلامی ایران و دیگر کشورهای همسایه ،موضوعی است که بعنوان یکی از مسائل مهم تاثیر گذار بر امنیت منطقه مورد توجه آنها بوده است. بر این اساس سوال اصلی پژوهش حاضر این گونه مطرح شده است که تحولات جدید در روابط اعراب و اسرائیل چه تاثیری بر امنیت جمهوری اسلامی ایران از منظر هستی شناسی داشته است؟ که این فرضیه مطرح شده است که تحولات جدید در روابط اعراب و اسرائیل با کاهش شرایط عدم قطعیت ،موجبات باز تولید درک پیشین از خود و تعمیق فهم ثابت و مستمر نظام جمهوری اسلامی از هویت، ارجحیت، اهداف و منافع خویش سبب ساز ارتقای امنیت هستی شناسی نظام گردیده است. یافته ها نشان می‌دهد در بعد از انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ایران روابط اعراب و اسرائیل را در تضاد با هویت خود دیده و همواره درصدد ایجاد واگرایی در روابط اعراب و اسرائیل بوده است.

کلیدواژه‌ها

همگرایی؛ واگرایی؛ روابط اعراب و اسرائیل؛ منازعه؛ امنیت هستی شناختی

مراجع