اثربخشی آموزش خودتنظیمی هیجانی بر فرسودگی تحصیلی، اضطراب یادگیری و عادت‌های مطالعه در دختران مقطع متوسطه کرمانشاه

فصلنامه علمی پژوهش های یاددهی و یادگیری دانشگاه آزاد واحد بجنورد

دوره 18، شماره 74، خرداد 1402   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/educ.2023.1974947.2940

نویسندگان

علی رسولی فشتمی^{* 1}؛ وحید ضیایی²

¹گروه روانشناسی واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

²گروه روانشناسی دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش خودتنظیمی هیجانی بر فرسودگی تحصیلی، اضطراب یادگیری و عادت‌های مطالعه در دختران مقطع متوسطه کرمانشاه انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی و به‌صورت پیش‌آزمون، پس‌آزمون، پیگیری و همچنین گروه آزمایش و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر 19-16 ساله مقطع متوسطه دوم شهر کرمانشاه در سال 1399-1400 بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 30 نفر از دانش‌آموزان بود که به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی که 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند و از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (2007)، پرسشنامه هیجان‌های تحصیلی (AEQ) پکران (2006) و پرسشنامه عادت‌های مطالعه (PSSHI) پالسانی و شارما (1989) برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. داده‌ها با روش تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر، آزمون تعقیبی بونفرونی و نرم‌افزار SPSS-22 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و گروه کنترل در فرسودگی تحصیلی (02/20 F= و 05/0 p<)، اضطراب یادگیری (98/5 F= و 05/0 p<) و عادت‌های مطالعه (98/34 F= و 05/0 p<) و همچنین بین پیش‌آزمون با پس‌آزمون و پیگیری هر سه متغیر در گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 p<) که نشان از اثربخشی آموزش خودتنظیمی هیجانی دارد. با توجه به یافته‌های این پژوهش، می‌توان آموزش خودتنظیمی هیجانی را به‌عنوان یک روش مؤثر و به‌عنوان یک مداخله ثمربخش در بهبود فرسودگی تحصیلی، اضطراب یادگیری و عادت‌های مطالعه در دختران مقطع متوسطه پیشنهاد داد.

کلیدواژه‌ها

اضطراب یادگیری؛ خودتنظیمی هیجانی؛ عادت‌های مطالعه؛ فرسودگی تحصیلی

مراجع