رفتار و آموزش در مثنوی معنوی ِ مولانا جلال الدین محمد بلخی

پژوهش های کاربردی در علوم رفتاری

دوره 7، شماره 25، آذر 1394، صفحه 99-126   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

جواد طاهری^*

استادیاردانشگاه آزاداسلامی ابهر

چکیده

آموزشوتربیتفرایندیاستتدریجیکهدرزندگیبشرهمارهیکیازمهمتریننگرانی
هایویبوده،بههمیندلیل،بررسیتأثیرآرایمربیانبزرگدرچگونگیرفتارهایاجتماعی
انسانهاازاهمیتویژهایبرخورداراست.دراینمیانمربیانعارفنیزبااستفادهازاندیشه
هایعرفانی،بهبهبودوضعیتاجتماعیوفردیزندگیانسانهاسامانبخشیدهاند.یکیاز
بزرگترینمربیانعارف،»مولوی«شاعروعارفبزرگقرنهفتمهجریاستکهدراینحوزهصاحبنظریهاست.درتحقیقحاضرضمنبررسیاندیشههایویدرباره یبرخیآموزههای
تربیتیبررفتارهایآموزشیاعضایهیأتعلمیزبانوادبیاتفارسیدانشگاههایآزاداسلامی
منطقهی12پرداختهشدهاست.جامعهیآماریاینپژوهش،مربوطبهسال93-92است.کهدرآن
از ِروشپیمایشبادوپرسشنامهمحققساختهبا24گویهبامتغیرهایموردنظرپژوهشاستفاده
شدهاست.رواییابزاربهطریقرواییمحتواییوپایاییآنازطریقآزمونمجددو ِآلفایکرانباخ
باضریبهمبستگی71/0پرسشنامهیاولو79/0پرسشنامهیدومتأییدگردید.ِتحلیلدادههابا
استفادهازآمارتوصیفیواستنباطیواریانسیکراههورگرسیونچندمتغیرهوناپارامتریک
فریدمنبااستفادهازنرمافزارspssانجامگردیدهاست.

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی:آموزش؛ تعلیم و تربیت؛ مثنوی معنوی؛ ادبیات تعلیمی