بررسی رابطه سبک های فرزندپروری، هوش هیجانی و خودکارآمدی با انگیزش پیشرفت تحصیلی پسران دبیرستانی اصفهان

پژوهش های کاربردی در علوم رفتاری

دوره 6، شماره 19، خرداد 1393، صفحه 33-54   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

نیره پریشانی^{* 1}؛ سهراب عبدی زرین²

¹کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه اصفهان.

²عضو هیئت علمی، دانشگاه قم

چکیده

هدف پژوهش کنونی بررسی رابطهی سبکهای فرزندپروری ، خودکارآمدی و هوش هیجانی با
انگیزش پیشرفت تحصیلی نوجوانان پسر بود.پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود.مورد نمونۀ
مطالعه200دانش آموز پسر مقطع دبیرستان بود که به روش تصادفی خوشهای چند مرحلهای از بین
دو دبیرستان ناحیۀ4و5آموزش و پرورش شهر اصفهان انتخاب شدند وپرسشنامههای خودکارآمدی
شرر و همکاران ، هوش هیجانی پترایدز و فارنهام ، انگیزش پیشرفت تحصیلی والراند و بیسونت توسط
دانش آموزان و پرسشنامههای سبکهای فرزندپروری بامریند توسط مادران تکمیل شد.در تحلیل داده
ها از آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون گامبه گام استفاده شد.نتایج تحلیل نشان داد ، از بین
عوامل خانوادگی و فردی ، به ترتیب سبک مقتدرانه ، هوش هیجانی و خودکارآمدی تبیین کنندههای
معناداری01/0p<برای انگیزش پیشرفت تحصیلی پسران میباشند.پیشنهادات پژوهشی و مشاورهای نیز ارایه شد.نتایج نشان دادسبکهای فرزندپروری ، هوش هیجانی و خودکارآمدی بر انگیزش
پیشرفت تحصیلی نوجوانان موثر میباشد که مشاوران و نیز والدین نقش بسزایی در زمینه افزایش
انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارند.

کلیدواژه‌ها

کلید واژهها:انگیزش پیشرفت تحصیلی؛ سبک های فرزندپروری؛ خودکارآمدی؛ هوش هیجانی