مولّفه‌های ارتباط عاطفی میان مربّی و متربّی در فرآیند اصلاح ( از دیدگاه قرآن مجید و حدیث شریف )

فصلنامه مطالعات قرآنی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 24 اردیبهشت 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/qsf.2023.1959182.2870

نویسندگان

علی اصغر شعاعی^{* 1}؛ زینب خلیلی نسب²

¹استادیار دانشگاه علوم ومعارف قرآن

²کارشناس ارشد رشته الهیات علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم، قم، ایران.

چکیده

ارتباط سلیم و مبتنی بر محبت، جزء مبانی، اصول و روش‌های مهم در عرصه تربیت و رشد اجتماعی است و انسان‌ها باید در روابط خود با دیگران، آن را سرلوحه کار خویش قرار دهند. البته این امر در رابطه بین مربی و متربی بسیار اهمیت دارد، زیرا اصلاح و رشد اجتماعی متربی بعد از محیط خانواده، بیشتر به وسیله تعامل با هم‌سالان و هم‌کلاسی‌ها شکل می‌گیرد که نقش مربی در این میان به منزله راهنما و هدایتگر این روابط و پیوندها می‌تواند بسیار تاثیرگذار و مثبت باشد و آنها را در خصوصیاتی از قبیل نوع دوستی، مسوولیت‌پذیری، مشارکت و روابط صمیمی و سازنده یاری کند.

بر اساس اهمیت و ضرورت بررسی این موضوع، درنوشتار حاضرضمن بررسی مولفه های ارتباط عاطفی میان مربی و متربی در فرایند اصلاح از دیدگاه قرآن و حدیث، ه عوامل و پی‌آمدهای این ارتباط نیز مورد ارزیابی قرار گرفته و با توجه به گستردگی مباحث تربیتی، دغدغه‌هایی مانند ضرورت، حساسیت و از سویی خلاء پژوهشی در رده‌های سنی کودک، نوجوان و جوان بر گستره مباحث در این محدوده متمرکز شده است. روش این تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی و با روش توصیفی-تحلیلی از نوع اسنادی است.

کلیدواژه‌ها

مربی؛ متربی؛ اصلاح؛ قرآن؛ حدیث