بازشناسی، توسعه و بهبود سایت‌موزه‌های باستان‌شناسی، بر پایة نظریات و با استفاده از مدل سوات (SWOT) درتجارب داخلی و خارجی

پیام باستان‌شناس

مقاله 6، دوره 14، شماره 27، اسفند 1401، صفحه 115-137   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/peb.2023.701932

نویسنده

ونوشه شکری^*

دانشجوی دکتری باستان‌شناسی، گروه تاریخ و باستان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

چکیده

در ایران محوطه‌های باستان‌شناسی بسیاری وجود دارد که به دلیل بی‌توجهی و عدم رسیدگی در معرض آسیب قرار گرفته‌اند. این معضل به تخریب آثار ارزشمند و به تبع آن، به ازبین‌رفتن تاریخ، عملکرد و کالبد آثار می‌انجامد. سایت‌موزه‌ها می‌توانند در تحقق هدف حفاظت جامع، توسعة فرهنگی و تاریخی مکان و نیز استفادة بهینه از ظرفیت‌های محوطه بسیار کارآمد باشند. هدف این پژوهش، بازشناسی شاخص‌های مهم در چارچوب نظری منعطف در جهت ایجادسایت موزه بر مبنای رویکرد حفاظتی و گردشگری است. برای این منظور، در مرحلة اول با مروری بر ادبیات و نظریات ارائه ‌شده در این حوزه و پیشینة سایت‌موزه‌ها در جهان، به ضرورت ایجاد سایت‌موزه و توجه به محوطه‌های باستان‌شناسی پرداخته شد. سپس، در مرحلة دوم، با مستند‌سازی دو تجربة خارجی و دو تجربة داخلی به بررسی و تحلیل آنها با روش سوات، زمینة ارتقای دانش نظری در عرصة ساخت سایت‌موزه‌ها فراهم آمد تا با تکیه بر این دانش بتوان سیاست‌های کارآمدتری اتخاذ کرد. روش کار در این مقاله توصیفی، تحلیلی است و نتایج پژوهش نشان داد که یکی از موثرترین راه‌های حفاظت از محوطه‌ها و شناساندن تاریخ و فرهنگ آنها، ایجاد سایت‌موزه ای است که بتواند از محوطه باستان‌شناسی و ارزش‌های آن حفاظت کرده و در عین حال با جذب مخاطبان عمومی، متخصصان و با استفاده از روش های نوین و کارآمد این محوطه ها را مدیریت کرده و از آنها بهره‌برداری کند.

کلیدواژه‌ها

سایت‌موزة؛ محوطة باستان‌شناسی؛ حفاظت و مرمت؛ مدیریت؛ گردشگری

سایر فایل های مرتبط با مقاله

چکیده مبسوط انگلیسی.pdf

مراجع

استابز، جان (1380). حفاظت و نگه­داری از بقایای به دست آمده از معماری از حفریات باستان­شناسی. میر محسن موسوی. تهران: دانشگاه هنر.

 استنلی پرایس، نیکلاس (1380). حفاظت و مرمت در کاوش‌های باستان‌شناسی. میر محسن موسوی. تهران: دانشگاه هنر.

اسکندری، سیامک (1388). سایت موزه­ها الگویی مناسب برای محوطه­های تاریخی. میراث ملی،1( 3و4)، 66-77.

ابراهیمی، مرضیه (1387). موزه­ها تاریخ مصور فرهنگ­ها. رشد آموزش هنر،6) 16(، 18-22.

شیروانی، مریم (1395). بازشناسی نقش ارزش در اتخاذ رویکرد حفاظتی آثار تاریخی در سایت‌موزه­های سنگی :مطالعه موردی سایت‌موزه تخت جمشید. دکترا، مرمت اشیا تاریخی و فرهنگی، دانشگاه هنر اصفهان.

قدیانی، عباس(1380). تخت جمشید دل انگیزترین ویرانه دنیا. تهران: آگاه.

علیزاده، عباس (1393). مبانی نظری و عملی در باستان‌شناسی با فصل‌هایی در زیست‌شناسی، تاریخ و معرفت‌شناسی. تهران: ایران‌نگار.

جهانگیری، مهسا (1393). طراحی سایت‌موزه منظر فرهنگی، نمونه موردی: تپه های سیلک. کارشناسی ارشد، مهندسی طراحی محیط زیست، دانشکده فنی، دانشگاه تهران.

کاروی، جملی (1388). طرح­های بازسازی در تخت جمشید. فرانک بحر العلومی شاپور آبادی. تهران: بنیاد پژوهشی پارسه.

گیرشمن، رومن (1317). سیلک کاشان (جلد اول و جلد دوم). اصغر کریمشی. تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور.

طالبیان، محمدحسن (1384). مفهوم اصالت در حفاظت از محوطه­های  میراث جهانی (تجاربی از دورانتاش اصالت مبتنی بر حفاظت). تهران: دانشگاه تهران.

مجیدی. فریبا (1388). مدیریت و برنامه­ریزی برای حفظ و مرمت در کاوش­های باستان­شناسی. دانش مرمت و میراث فرهنگی،5(4)، 13-31.

ملک شهمیرزادی، صادق (1384). صیادان سیلک. تهران: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری.

Ahrens, C. (1992). Archäologische Freilichtmuseen in Europa. Praehistorische Zeitschrift, 67(1), 139-140.

Baatz, D. (1976). Die Wachttürme am limes (No. 15). Gesellschaft für Vor-und Frühgeschichte in Württemberg und Hohenzollern.

Banerjee, S., & Kumar, V. (2015). Archaeological Site Museums-An Appraisal. Cultural Contours of History and Archaeology. In honour of Snehasiri Prof. P. Chenna Reddy, 17-20.

Benítez de Lugo Enrich, L., & López-Menchero Bendicho, V. M. (2011). Reconstrucciones volumétricas: estado de la cuestión y avances metodológicos en la villa romana de La Ontavia (Terrinches, Ciudad Real).

Dongming X. U. (2014). Archaeological Site Museum as Architectural Heritage. Doctoral thesis Studies of Culture, Department of Interdisciplinary Studies of Culture. University of Queensland.

Ertürk, N. (2006). A management model for archaeological site museums in Turkey. Museum management and curatorship, 21(4), 336-348.

Hachlili, R. (1998). A question of interpretation. Museum International, 50(2), 4-5.

Merriman, N. J. (2010). The Role of Museums. ARCHAEOLOGY–Volume II, 271.

Jakobsen, B., & Barrow, S. (2015). Management of Open-air Museums. Available at: https://exarc.net/sites/default/files/management_of_open-air_museums.pdf (Retrieved at 15 Nov 2021).

Orbaşli, A. (2013). Archaeological site management and local development. Conservation and Management of Archaeological Sites, 15(3-4), 237-253.

Paardekooper, R. (2013). The value of an archaeological open-air museum is in its use: Understanding archaeological open-air museums and their visitors. Sidestone Press.

Sarma, I. K. (1998). Archaeological site museums in India: The backbone of cultural education. Museum International, 50(2), 44-49.

Schöbel, G. (2008). Von Unteruhldingen bis Groß Raden, Konzepte zur Rekonstruktion frühgeschichtlicher Denkmäler im 20. Jahrhundert, in anonymous. Das Denkmal als Fragment-Das Fragment als Denkmal. Denkmale als Attraktionen: Jahrestagung der Vereinigung der Landesdenkmalpfleger (VdL) und des. 10.-13. Juni 2007 in Esslingen aN, 93-118.

Titchen, S. M. (1996). On the construction of ‘outstanding universal value’: Some comments on the implementation of the 1972 UNESCO World Heritage Convention. Conservation and management of archaeological sites, 1(4), 235-242.

Tschumi, B. (1996). Architecture and disjunction. MIT press.