وقف در آیات وروایات و از دیگاه فقهای مذاهب خمسه

فصلنامه مطالعات قرآنی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 30 اردیبهشت 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/qsf.2023.1951098.2803

نویسنده

دادخدا سالاری^*

دانشجوی دکتری گروه فقه و حقوق اسلامی،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد جیرفت،جیرفت،ایران.

چکیده

وقف به معنای منحصر کردن چیزی به کسی یا چیزی،و در فقه به معنی‌ زمین،ملک یـا مستغلاتی را در راه خدا حبس کردن که سنت پسندیده ای در اسلام است تا بر اساس این سنت، مسلمان نیازمند یافت نشود، حال ممکن است وقف به صورت عام باشد یا خاص. در واقع وقف سنتی کهن و جهانی به معنی بخشش پول یا ملک به شخص یا موسسه غیر انتفاعی است که منافع مترتبه این بخشش را به مصرف خاصی برساند. بر این اساس به لحاظ فقهی در وقف دست مالک از ملکیت کوتاه شده و متولی آن در صورت عدم تعیین سازمان اوقاف و امور خیریه می باشد، وقف از احکام و شرایط ویژ ه ای برخوردار است به طوریکه هر کلمه ای که ذکر میشود بار معنایی خاصی را به دنبال خواهد داشت. انگونه که در تعلیمات اسلامی بیان شده است، فلسفه وقف فقر زدایی در جامعه میباشد که علاوه بر سعادت دنیوی سعادت اخروی را نیز در پی دارد. در این پژوهش تلاش شده است به بررسی و تحلیل وقف در آیات وروایات و از دیگاه فقهای مذاهب خمسه پرداخته شود.

کلیدواژه‌ها

وقف؛ موقوفه؛ مذاهب خمسه؛ روایات؛ قرآن