خودکارآمدی، حمایت اجتماعی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

پژوهش های کاربردی در علوم رفتاری

دوره 3، شماره 10، اسفند 1390، صفحه 25-40   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

دکتر سعیده بزازیان^{* 1}؛ دکتر اسدالله رجب²

¹E-mail: [e-mail] . گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر ، ابهر ،ایران

²ریاست انجمن دیاب تایران

چکیده

چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودکارآمدی و حمایت اجتماعی در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت
نوع دو انجام شد. روش: نمونه شامل 160 نفر از مراجعان به انجمن دیابت ایران بود. اجرای کار به صورت فردی
بوده، پس از نمونه گیری، با افراد منتخب تماس گرفته شده و توضیحات لازم در مورد پژوهش به آنها داده شده و در
صورت تمایل آنها به شرکت در تحقیق، پرسشنامه ها به آدرس محل سکونت آنها ارسال شد. ابزارهای پژوهش شامل
مقیاس خودکارآمدی، مقیاس حمایت اجتماعی، مقیاس کیفیت زندگی و مقیاس رفتارهای مراقبت از خود بوده است.
یافته ها: نتایج حاصل از آزمون همبستگی نشان داد خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی رابطه منفی
معنادار دارند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام در پیش بینی کیفیت زندگی حاکی از آن است 14 % واریانس متغیر
کیفیت زندگی توسط خودکارآمدی و زیر مقیاس فرد مهم دیگر حمایت اجتماعی تبیین م یشود. نتیجه گیری: پژوهش
حاضر و پژوهشهایی از این دست پشتوانه تجربی لازم را در زمینه برنامه ریزی جهت ارتقاء کیفیت زندگی و سازگاری
بیماران و اتخاذ تدابیر درمانی مناسب فراهم م یکند.
واژه های کلیدی
دیابت نوع دو، خودکارآمدی، حمایت اجتماعی، کیفیت زندگی
1

کلیدواژه‌ها

واژه های کلیدی دیابت نوع دو؛ خودکارآمدی؛ حمایت اجتماعی؛ کیفیت زندگی