نقش میانجی تاب‌آوری روانشناختی در رابطه میان کیفیت تدریس با اشتیاق به تحصیل دانش آموزان

پژوهش‌های برنامه‌ریزی درسی و آموزشی

دوره 12، شماره 2، مهر 1401، صفحه 347-359   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

آناهیتا عبدالله زادگان قاسم ابادی¹؛ هایده عاشوری^{* 2}

¹دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران

²استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد، تنکابن، ایران

چکیده

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش میانجی تاب­آوری روانشناختی در رابطه میان کیفیت تدریس با اشتیاق به تحصیل دانش آموزان انجام شد. روش این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را معلمان و دانش آموزان مدارس دخترانه دوره متوسطه دوم شرق استان گیلان به تعداد 8049 نفر (7663)، نفر دانش آموز و 386 نفر معلم)، تشکیل دادند که از این تعداد، 377 نفر به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای به­عنوان حجم نمونه دانش آموزان و 193 نفر بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه­گیری تصادفی ساده به­عنوان نمونه آماری معلمان انتخاب شدند. جهت گردآوری داده­ها از پرسشنامه­های استاندارد اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران (2002)، تاب­آوری روانشناختی کانر و دیویدسون (2003)، کیفیت تدریس کریاکدز و همکاران (2000)، استفاده شد که روایی آنها توسط صاحب­نظران دانشگاهی و پایایی آنها نیز از طریق آزمون ضریب آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. به منظور تحلیل داده­ها از تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم­افزار آماری لیزرل استفاده شد. یافته‌های کمّی حاصل از آزمون فرضیه­های پژوهش نشان داد که میان کیفیت تدریس با تاب­آوری روانشناختی و اشتیاق به تحصیل دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. میان تاب­آوری روانشناختی با اشتیاق به تحصیل دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که تاب­آوری روانشناختی در رابطه میان کیفیت تدریس با اشتیاق به تحصیل دانش آموزان نقش میانجی داشته است.

کلیدواژه‌ها

تاب‌آوری‌روانشناختی؛ کیفیت تدریس؛ اشتیاق به تحصیل

مراجع