آموزه های مشارکت کودکان در طراحی محله بیوفیلیک از طریق ارتباط تصویری

معمار شهر

مقاله 5، دوره 2، شماره 5، خرداد 1402، صفحه 79-100   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مرضیه زارعی^{* 1}؛ راما قلمبر دزفولی²

¹کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پردیس، تهران، ایران.

²استادیار، گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پردیس، تهران، ایران.

چکیده

امروزه گنجاندن عناصرطبیعی و بیوفیلیک شهری در تمامی زمینه های برنامه ریزی و طراحی و ساخت و ساز شهری بهتر
است. محیط های بیو فیلیک نور فراوان ؛تهویه های طبیعی و گیاهان و فضای سبز را فراهم می کند که ما می توانیم از آن
ها در باز سازی باغ ها ؛فضاهای بیمارستانی و .....یاری جست.در حالت ایده آل برنامه ریزی شهری بیوفیلیک در چند مقیاس
هم زمان )مسکونی؛همسایگی؛شهری(در مجموعه ای پیچیده از ویژگی های طبیعی نتیجه می دهند و از سمت ساختمان و
سایت به سوی منطقه زیستی حرکت می کنداین به نوبه خود منجر به طراحی گسترده بیو فیلیک شهری می گردد.این
موضوع در حالی است که با توجه به شیوع ویروس کرونا و لزوم استفاده کودکان از طبیعت که به نوعی ساکنین شهری
هستند که نسبت به هر زمان دیگر به طبیعت نیاز دارند و یافتن روش های خلاق و موثر برای ترکیب طبیعت با محیط های
شهری بسیار ضروری است.تحقیقاتی که در نیمه دوم قرن حاضر انجام شده به افزایش آگاهی انسان از مشکلات تاکید دارند
ومعتقدند بسیاری از این معضلات از عدم ارتباط انسان در کودکی با طبیعت نشات گرفته به مطالعه تحقیقاتی که در این
زمینه انجام شده می توان به این نتیجه رسید که انسان و طبیعت باید رابطه بسیار نزدیکی با یکدیگر داشته باشند. لذا این
پژوهش برآن است تا از طریق مطالعات اسنادی شاخص های شهرسازی بیوفیلیک را استخراج و این مفاهیم را در طراحی
نمونه مورد مطالعه )فاز 8 پردیس (بومی سازی و پیاده سازی کند.در این راستا یافته های تحقیق حاصل از مطالعات کتابخانه
ای با کمک ابزار،مشاهدات عینی،پرسشنامه مورد سنجش قرارخواهد گرفت سپس با بررسی سیاست های طراحی شهری
جهت طراحی محله دوستدار کودک با رویکرد بیوفیلیک مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه‌ها

کاربری زمین؛ بیو فیلیک؛ پایداری؛ محیط زیست؛ ارتباط تصویری

مراجع