تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,005 |
تعداد مقالات | 83,629 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,550,499 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,698,451 |
پیوستگی معنایی ابیات غزلی از حافظ بر بنیاد تحلیل روانکاوانه با رویکرد به عرفان اسلامی | ||
عرفان اسلامی | ||
مقاله 1، دوره 20، شماره 76، خرداد 1402، صفحه 1-20 اصل مقاله (178.91 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.2234/erfan.2023.703021 | ||
نویسندگان | ||
زهره خلیلی1؛ اصغر دادبه* 2؛ احمد خیالی خطیبی3 | ||
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
2استاد دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. نویسنده مسئول: adaadbeh@yahoo.com | ||
3استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران | ||
چکیده | ||
اگر به شخصیتهای دیوان حافظ از حوزه روانشناسی نگریستهشود، حضور کهنالگوها بهویژه «آنیما» در آنها دیدهمیشود. در ابتدای غزلهایی که آنیما نمود دارد معشوق معمولاً زمینی و غزل عاشقانه است و به ابیات پایانی که نزدیک میشویم، حس روحانی و معنوی بر ابیات غالب میشود و معشوق جلوههای آسمانی پیدامیکند. غزل شماره 26 با مطلع (زلف آشفته وخوی کرده و خندانلب و مست ....) نیز چنین خصوصیتی دارد. اختلافات و تناقضات در ابیات این غزل برای مفسران مسئله چالش برانگیزی است و باعث سردرگمی در تفسیر اشعار شده و در نهایت شعر را دوگانه و ابیات را مستقل فرضمیکنند. درحالی که علت این نوسانات و تحولات در تبدیل کهنالگو آنیما به کهنالگوی پیر فرزانه و همچنین خودشناسی و تفرد شاعر است و کل غزل فرآیند این گذار را روایتمیکند. استفاده از تفسیر روانشناسی تحلیلی در غزل مورد بحث دریچهای به دیدگاه مفسر بازمیکند و او را مجهز میکند فراتر از تفاسیر سنتی با دیدی عمیقتر به اشعار شاعر بنگرد و ارتباط بنیادی و مستحکم در محور عمودی کلام که در زیر غباری از پیشداوریهای خودآگاه ذهن پوشیده شده را دریابد، ضمن آنکه این نگرش درونی محمل مناسبی برای برداشتهای عرفانی از غزل مورد بحث حافظ نیز هست. | ||
کلیدواژهها | ||
غزلیاتحافظ؛ پیوستگی معنایی ابیات؛ آنیما؛ پیرفرزانه؛ تفرد؛ خودشناسی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 70 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 92 |