بررسی جایگاه آموزش خودمراقبتی در برنامه درسی قصد شده علوم تجربی دوره دوم ابتدایی

پژوهش‌های برنامه‌ریزی درسی و آموزشی

دوره 13، شماره 1، اردیبهشت 1402، صفحه 165-178   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

حسن گلچین نژاد دزفولی¹؛ خلیل غفاری^{* 2}؛ علیرضا فقیهی³

¹دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی ، گروه علوم تربیتی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک ، اراک ، ایران

²دانشیار ، گروه علوم تربیتی ، برنامه ریزی درسی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الیگودرز ، الیگودرز ، ایران

³استادیار ، گروه علوم تربیتی ، مدیریت آموزشی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک ، اراک ، ایران

چکیده

هدف: پژوهش حاضر، با هدف بررسی جایگاه آموزش خودمراقبتی در برنامه درسی قصد شده علوم تجربی دوره دوم مقطع ابتدایی بود.  روش­ها: روش پژوهش از مطالعات تحلیل محتوا و با اهداف کاربردی بود. جامعه پژوهش کتاب علوم تجربی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی استفاده شد. پایایی داده­ها از روش هولستی بررسی شد.  نتایج: در دسته­بندی اول مؤلفه­های خود­مدیریتی، مهارت­های ارتباطی و مهارت کسب اطلاعات بررسی شد که مؤلفه مهارت­های ارتباطی به­طور قابل ملاحضه­ای بیش از دو مؤلفه دیگر مورد توجه بود. دسته­بندی دوم مؤلفه­های فردی، رفتاری و محیطی به یک میزان مورد توجه بود. دسته­بندی سوم مؤلفه حفظ سلامت نسبت به بیماری­های جزئی، مزمن و حاد فراوانی بیشتری داشت. دسته­بندی چهارم مؤلفه تنظیم­کننده بر سایر مؤلفه­ها یعنی پیشگیرانه، واکنشی و بازگرداننده سلامتی برتری داشت. دسته­بندی پنجم مؤلفه جسمی نسبت به مؤلفه روانی، عاطفی، معنوی، مدرسه و جامعه بیشتر مورد توجه بود. نتیجه­گیری: با توجه به نتایج پژوهش، همگونی در مؤلفه­های مختلف خودمراقبتی در کتاب علوم تجربی رعایت نشده است و با توجه به این یافته­ها به برنامه­ریزان درسی پیشنهاد می­شود، وضعیت آموزش خودمراقبتی در کتاب علوم تجربی دوره دوم ابتدایی بازنگری شود.

کلیدواژه‌ها

آموزش خودمراقبتی؛ برنامه درسی قصد شده؛ علوم تجربی؛ بهداشت

مراجع