تکانه‌های عدم‌ نقد‌شوندگی بازار مالی و پویایی‌های رشد اقتصادی با رویکرد خودرگرسیون برداری آستانه‌ای

فصلنامه اقتصاد محاسباتی

مقاله 2، دوره 2، شماره 2، خرداد 1402، صفحه 25-46   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سید حامد پورحسینی¹؛ حسین شریفی رنانی^{* 2}؛ سعید دائی کریم زاده²

¹دانشجوی دکتری، گروه اقتصاد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

²دانشیار گروه اقتصاد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

چکیده

نقدشوندگی یک شاخص مهم برای توسعه بازار سرمایه است چرا که نشان می‌دهد بازار سرمایه با نقد‌شوندگی بالا و بهبود تخصیص سرمایه منجر به افزایش چشم‌انداز بلند‌مدت رشد اقتصادی می‌گردد. تحقیق حاضر به بررسی ارتباط بین تکانه‌های عدم‌نقدشوندگی بازار مالی و پویایی‌های رشد اقتصادی در بازه زمانی 1387:4-1400:4 پرداخته است. برای استخراج شاخص عدم‌ نقدشوندگی بازار سهام از شاخص آمیهود (2002) بهره برده شده است. با بهره‌گیری از آزمون‌های ریشه واحد دیکی فولر تعمیم‌یافته (ADF) و هگی، مانایی سری‌های زمانی تایید شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل خودرگرسیون برداری آستانه‌ای (TVAR) نشان می‌دهد تاثیر عدم نقدشوندگی بر تورم در رژیم‌های بالا و پایین مثبت و معنی‌دار بوده و هم‌چنین اثر عدم نقدشوندگی بر تورم در سطوح پایین‌تر عدم نقدشوندگی بیش‌تر بوده است. تأثیر عدم نقدشوندگی بر رشد اقتصادی منفی است. از طرفی دیگر عدم نقدشوندگی در سطوح بالاتر می‌تواند نوسانات بیشتری در رشد اقتصادی ایجاد کند. بنابراین در حیطه مدیریت رشد اقتصادی لازم است سیاست‌گذاران توجه ویژه‌ای به وضعیت نقدشوندگی در بازار‌های مالی داشته باشند. در وضعیت‌های رکود شدید، کاهش عدم نقدشوندگی در بازار‌های مالی با استفاده از صندوق‌های تثبیت بازار می‌تواند مانع از تشدید رکود شود و رشد اقتصادی را بهبود بخشد.

کلیدواژه‌ها

عدم نقدشوندگی؛ بازار مالی؛ رشد اقتصادی؛ خودرگرسیون برداری آستانه‌ای

مراجع