تپه رحمت‌آباد: استقرارگاهی از دوره هخامنشی در دهانه جنوبی دره بلاغی

پیام باستان‌شناس

دوره 11، شماره 22، اسفند 1393، صفحه 47-55   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسنده

محمد حسین عزیزی خرانقی^*

استادیار، پژوهشکده باستان‌شناسی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، تهران، ایران.

چکیده

فارس به عنوان خاستگاه امپراطوری هخامنشی دارای آثار فراونی از این دوره تاریخی است. مطالعات اخیر در منطقه پاسارگاد و دره بلاغی منجر به شناسایی محوطه‌های جدید از این دوره شده است؛ آثاری چون دختر بر راهی کنده شده در صخره های دره بلاغی که به دوره هخامنشی منسوب شده است. سازه خشتی تپه رحمت آباد و کوشک هخامنشی دره بلاغی رحمت آباد تپه ای کوچک به مساحت نیم هکتار در بخش جنوبی دره بلاغی است که تاکنون طی سه فصل سالهای ۱۳۸۴، ۱۳۸۸ و ۱۳۸۹ مورد کاوش باستان‌شناختی قرار گرفته است. این محوطه دارای نهشته‌های فرهنگی از دوره‌های نوسنگی شامل دو فاز اصلی نوسنگی بدون سفال (فاز رحمت آباد) و نوسنگی با سفال (فازهای شکل گیری موشکی و موشکی دوره باکون ،میانه دوره هخامنشی و دوره اسلامی (قاجار) است. در کاوش سال ۱۳۸۸ (فصل دوم آثار سازه‌ای خشتی از دوره هخامنشی با پلان نیم دایره بر روی این تپه شناسایی شد. این سازه خشتی بر روی نهشته‌های فرهنگی دوره باکون میانه و با تخریب این لایه‌ها ساخته شده است. خود این سازه معماری نیز بوسیله گورهای اسلامی دوره قاجار به شدت آسیب دیده است. تحلیل کاربری این اثر در ارتباط با جاده شاهی بین پاسارگاد و تخت جمشید قابل توجه است. تاریخ‌گذاری مطلق انجام گرفته بر روی نمونه‌ای زغال، تاریخی مربوط به اوایل دوره هخامنشی را ارائه می‌کند.

کلیدواژه‌ها

رحمت‌آباد؛ دره بلاغی؛ راه‌ شاهی؛ سازه خشتی؛ تاریخ‌گذاری مطلق

مراجع