تحلیل تصاویر انسان‌گونه‌انگارانه و درونمایة آن‌ها در مثنوی مولانا

ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی

مقاله 2، دوره 19، شماره 71، تیر 1402، صفحه 77-104   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/mmlq.2023.703710

نویسندگان

سهراب خورسند پشت مساری¹؛ هنگامه آشوری^{* 2}؛ علیرضا نیکویی³؛ بهرام پروین²

¹دانشجوی دکتری تخصصی رشته زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه گیلان

چکیده

مثنوی مولانا جدای از زیبایی‌ها و جذابیت‌های ادبی، دارای مفاهیم ژرفی است که پس از قرن‌ها، همچنان با معیارهای فکری امروز قابل سنجش است و به همین دلیل هنوز تازگی دارد و کهنگی نمی‌پذیرد. بی تردید یکی از ژرف‌ترین مفاهیم مثنوی، مفهوم انسان است. انسان در مثنوی، با اعتبارهای مختلف، شئون و وجوه گونه‌گون دارد. گاهی ضعیف، خوار و ناتوان است، ولی با این‌همه مغرور و سرکش و طاغی و گاهی وجهی خداگونه دارد و تاج کرامت بر سر او نهاده می‌شود و عالَم در او، مُنطَوی. اما آنچه مهم است، این است که این هردو شأن، مبنای تصویرگری‌های انسان‌گونه‌انگارانه از خدا، جهان، امور اُلوهی و طبیعی است. پژوهش حاضر با تأملی در ریشه‌ها و زمینه‌های انسان‌گرایی و انسان‌گونه‌انگاری در قلمروهای مختلف، به روش توصیفی ـ تحلیلی به «تحلیل تصاویر انسان‌گونه‌انگارانه و درون‌مایة آن‌ها در مثنوی مولانا» پرداخته است. این تحقیق نشان می‌دهد که چگونه معرفت و شناخت و زبان و بیان و تخیل آدمی، همواره دچار انسان‌گونه‌انگاری است حتی آنگاه که از «تنزیه» سخن می‌گوید.

کلیدواژه‌ها

مثنوی؛ اومانیسم؛ انسان‌گونه‌انگاری؛ تشبیه؛ تصویر

مراجع

قرآن مجید

اسلامی ندوشن، محمدعلی. 1352. «حماسه انسان کامل در مثنوی مولانا». ماهنامه نگین. دوره9. شماره106. صص14ـ11.

اِسپینوزا، باروخ بندیکت. 1376. اخلاق. ترجمه: دکتر محسن جهانگیری. چ 2. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

اِلیاده، میرچا. 1381. چشم انداز های اسطوره. ترجمه: جلال ستاری. چ 1. تهران: توس.

امینی، بهزاد و علیرضا مظفری. 1393. فرایند درونی‌سازی در مثنوی معنوی. ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب. س10. ش 37 صص33ـ11.

20.1001.1.20084420.1393.10.37.1.0

اولّمانّ، وُالتر. 1399. بنیادهای اومانیسم رنسانس. مترجم: هنری ملکمی. تهران: پیله.

برومّر، وِنسان. 1397. سخن گفتن درباره خدایی متشخص، رساله‌ای درباره الهیات فلسفی. ترجمه: سعید رفسنجانی نژاد. چ1. تهران: تیسا. 

بورکهارت، یاکوب. 1389. فرهنگ رنسانس در ایتالیا. ترجمه: محمد حسن لطفی. چ2. تهران: طرح نو.

بهار، مهرداد. 1397. از اسطوره تا تاریخ. چ10. تهران: چشمه.

پارسانسب، محمد. 1387. «تحلیلی از هفت روایت (اُستُن حنّانه)». فصلنامه گوهر گویا. دوره2. ش2. صص84ـ53.  

پازوکی، شهرام، محمودرضا اسفندیار و علی دلشاد نداف. 1399. «مطالعه تاریخی انگاره «اوّل ما خلق‌اللّه» نزد مفسران مسلمان». فصلنامه مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی. دوره4. ش1. صص 73ـ47.   

پانوف، م. و پرن، م. 1973. فرهنگ مردم‌شناسی. ترجمه ا. عسکری خانقاه (1369). تهران: ویس.

پایدار، لیدا، جهاندوست سبزعلی‌پور، خدابخش اسداللهی و ثوراله نوروزی داودخانی. 1402. «بررسی انسان‌گونه‌انگاری خدا در آثار سنایی و عطار از دیدگاه استعاره‌شناختی و عرفانی». فصلنامه علمی عرفان اسلامی. س19. ش 75. صص40ـ21.   

پورابراهیم، شیرین. 1396. «انسان‌انگاری مفاهیم مجرد در زبان قرآن از دیدگاه شناختی». دوفصلنامه پژوهش‌های زبان‌شناختی قرآن. دوره6. ش1. صص188ـ177.

پورنامداریان، تقی. 1375. رمز و داستان های رمزی در ادب فارسی. چ 4. تهران: علمی و فرهنگی.

پویان، مرتضی. 1395. «هدف خدا از خلقت در ساحت عقل و نقل». دو فصلنامه جاویدان خرد. دوره 12. ش30. صص59ـ37. 

حمزئیان، عظیم، علی سنایی، و زینب عرب. 1396. خدای «متشخص» و «انسان‌وار» از منظر قرآن و عهد جدید. دو فصلنامه علمی ـ پژوهشی پژوهشنامه کلام. س4. ش7. صص139ـ113.  

خادمی، سمیه، عظیم حمزئیان، قدرت‌الله خیاطیان و لیلا هوشنگی. 1399. «خدای متشخّص در کشف‌الاسرار روزبهان بقلی». ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب. س16. ش60. صص75ـ43.

20.1001.1.20084420.1399.16.60.2.9  

خراسانی، شرف‌الدین. 1378. نخستین فیلسوفان یونان. چ4. تهران: علمی و فرهنگی.

دهخدا، علی‌اکبر. 1377. لغتنامه دهخدا. چ2. تهران: دانشگاه تهران

دیلمی، حسن‌بن محمد. 1377. ارشادالقلوب(ج1). مترجم: عبدالحسین رضایی. چ 3. تهران: اسلامیه. 

رحیم‌پور، فروغ‌السادات و مسعود رهبری. 1398. «خدای شخص‌وار از منظر علامه طباطبایی در مقایسه با الهیات گشوده». دو فصلنامه فلسفه و کلام اسلامی. دوره52. ش2. صص270ـ251.  

رستگار فسایی، منصور. 1400. پیکرگردانی در اساطیر. چ3. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

روزنبرگ، دانّا. 1379. اساطیر جهان: داستان ها و حماسه ها. ج1. مترجم: عبدالحسین شریفیان. چ 2. تهران: اساطیر.

زرین‌کوب، عبدالحسین. 1373. بحر در کوزه. چ 2. تهران: علمی.

سیّد حسینی، رضا. 1384. مکتب‌های ادبی. ج1. چ13. تهران: نگاه.

شفیعی کدکنی، محمدرضا. 1397. صور خیال در شعر فارسی. چ20. تهران: آگه.

شمس، محمدجواد. 1389. تنزیه و تشبیه در مکتب ودانته و مکتب ابن‌عربی. چ 1. تهران: ادیان.

شمیسا، سیروس. 1372. بیان. چ 3. تهران: فردوس.

صرفی، محمدرضا. 1386. «نماد پرندگان در مثنوی»، فصلنامه پژوهش‌های ادبی. دوره 5. ش18. صص76ـ53. 

صنعتی، محمد. 1388. صادق هدایت و هراس از مرگ. چ5. تهران: مرکز.

غنی‌زاده، ابوالفضل. 1397. «نگاهی جامعه‌شناختی به داستان سوم دفتر اول مثنوی معنوی (مطالعه موردی داستان سوم مثنوی بر اساس مبانی نظری نیکولو ماکیاولی)». فصلنامه تخصصی تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی. دوره10. شماره37. صص138ـ123.

قرائتی، محسن. 1389. تفسیر نور. ج5. چ4. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.

کاسیرر، ارنست. 1393. فلسفه صورت های سمبلیک: اندیشه اسطوره ای. ج2. مترجم: یدالله موقن. چ 4. تهران: هرمس.

ـــــــــــــ . 1399. اسطوره ی دولت. مترجم: یدالله موقن. چ4. تهران: هرمس.

کرمر، جوئل ل. 1375. احیای فرهنگی در عهد آل بویه: انسان‌گرایی در عصر رنسانس اسلامی. مترجم: محمد سعید حنایی کاشانی. چ1. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

گزید‌ه‌های زادسپرم. 1385. نگارش فارسی، آوانویسی یادداشت‌ها، واژه‌نامه، تصحیح متن: محمدتقی راشد محصل. چ2. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

مجلسی، محمدباقر. 1392. بحارالانوار. مترجم: نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور. چ1. اصفهان: ناشر دیجیتالی، مرکز تحقیقات رایانه‌ای قائمیه.

مکارم شیرازی، ناصر. 1387. تفسیر نمونه. ج1و6. چ36. تهران: دارالکتب الاسلامیه.

مولانا، جلال‌الدین محمد بلخی. 1371. مثنوی. تصحیح و تحلیل و توضیح و فهرست‌ها: دکتر محمد استعلامی. چ 3. تهران: زوّار.

ناصری، ناصر و فریبا جلالی. 1390. «آفتابی در میان سایه‌ای (جلوه‌های انسان کامل در مثنوی مولانا)». فصلنامه عرفان اسلامی. دوره 9. ش35. صص129ـ103.

نراقی، احمد. 1378. رساله دین‌شناخت مدلی در تحلیل ایمان ابراهیمی. چ1. تهران: طرح نو.

نورایی، الیاس. 1392. «پیوند اسطوره و عرفان؛ برداشت‌های عرفانی سهروردی از شاهنامه فردوسی». ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب. دوره 9. ش32. صص164ـ147.

20.1001.1.20084420.1392.9.32.9.1 

نیکلسون، رینولد اِلّین. 1357. پیدایش و سیر تصوف. مترجم: محمدباقر معین. تهران: توس.

ــــــــــــــــــ . 1358. تصوف اسلامی و رابطه انسان و خدا. مترجم: دکترمحمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: توس.

هورن بای، اِ. اِس. 1391. فرهنگ واژگان پیشرفته انگلیسی آکسفورد. تهران: هدف نوین.

 

English sources

Goodman, Lenn E. (2003). Islamic Humanism. edition1.  New York: Oxford University Press USA.