بررسی و مطالعه محوطه‌های پیش از تاریخ شهرستان فسا

پیام باستان‌شناس

دوره 10، شماره 20، اسفند 1392، صفحه 1-18   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

مجید منصوری^{* 1}؛ احمدعلی اسدی²

¹دانشجوی دکتری باستان‌‌شناسی، گروه باستان‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

²گروه باستان‌شناسی، دانشگاه هنر شیراز، شیراز، ایران.

چکیده

شهرستان فسا، در شرق مرکزی استان فارس قرار گرفته است. این شهرستان ابتدا توسط استاین در سال ۱۹۳۴ و سپس در سال ۷۲-۱۹۷۱ بوسیلۀ دومیروشیجی بررسی شد. فسا بار دیگر در سال ۱۳۸۸ توسط یک تیم ایرانی بررسی شد که در پژوهش حاضر، ۳۰ محوطۀ پیش از تاریخی که از این بررسی بدست آمده، مورد مطالعه قرار گرفته است. با توجه به مجموعه‌­های سطحی، پیش از تاریخ منطقه به دوره‌­های مختلف تقسیم شده و هر دوره به طور جداگانه بررسی شده و در نهایت یک گاهنگاری مقایسه‌­ای برای پیش از تاریخ منطقه ارائه شده است. در ناحیۀ فسا هیچ‌گونه محوطۀ نوسنگی بدون سفال تا کنون شناسایی نشده، ولی محوطه­‌های نوسنگی باسفال، یک فرهنگ بومی را در منطقه نشان می­‌دهند. در دورۀ باکون افزایش شدیدی در شمار محوطه بوجود آمد و بخش­های مختلفی از دشت توسط ساکنین این دوره اشغال شد. در این دوره ارتباط شرق فارس با دیگر حوزه­های فرهنگی از جمله حوضۀ رود کر آغاز شد و تا شکل­‌گیری فرهنگ­‌های محلی ادامه یافت. به دلیل کمبود داده‌­های سطحی، دوره­های فرا ـ باکونی در این منطقه زیاد مشخص نیست، ولی به نظر می‌­رسد چندین فرهنگ بومی با مشخصۀ سفال قرمز ساده و منقوش تا دورۀ کفتری وجود داشته تا این‌که فرهنگ کفتری جایگزین آن می­‌شود.

کلیدواژه‌ها

بررسی؛ پیش از تاریخ استان فارس؛ پیش از تاریخ ناحیه فسا؛ شرق فارس؛ گاهنگاری مقایسه‌ای

مراجع