بررسی پراکنش آلایندی ذرات ریز معلق PM2.5در فضاهای ورزشی مناطق مختلف شهر تهران براساس الگوی توسعه پایدار

کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور در برنامه‌ریزی

دوره 13، شماره 4 - شماره پیاپی 50، اسفند 1401، صفحه 61-76   

نوع مقاله: علمی ترویجی

نویسندگان

یونس وزیری¹؛ جلال جمالی نسب²؛ محمد علی عاطفی^{* 3}؛ حسن صادق پور²؛ علی شورگشتی²

¹گروه تربیت بدنی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاله آزاد اسلامی واحد شاهرو.د. شاهرود . ایران .

²دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

³دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی .گروه تربیت بدنی .واحدد شاهرود .دانشگاه آزاد اسلامی ، شاهرود . ایران

چکیده

هدف از این مطالعه ارزیابی پراکنش آلاینده ذرات معلق با قطر کمتر از 2.5 میکرون در فضاهای ورزشی شهر تهران می باشد. این تحقیق از نظر برونداد کاربردی است. در ابتدا داده های مربوط از طریق ایستگاه های سنجش آلاینده در منطقه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس درون یابی کریجینگ طبقه بندی شد.در نهایت بر اساس جدول شاخص کیفیت هوا، سطح اهمیت ایمنی بهداشتی طبقه بندی و نقشه مربوطه تهیه شد. از طریق تکنیک IO، لایه مکان‌یابی کاربری‌های حساس و آسیب‌پذیر روی سطح منطقه و لایه آلاینده‌ قرار گرفت. نتایج نشان داد که منطقه 10 شهرداری تهران با میانگین غلظت 42 میکروگرم بر متر مکعب آلوده ترین منطقه از نظر این آلاینده در شهر تهران است. همچنین؛ بیشترین میزان آلاینده PM2.5 مربوط به نیمه مرکزی و جنوبی منطقه است. همچنین؛ آلوده ترین ماه سال آبان با میانگین غلظت 56 میکروگرم بر متر مکعب بوده است. این منطقه از نظر شاخص کیفیت هوا بر اساس نوع آلاینده ها 104 روز ناسالم برای گروه های حساس داشته است. ارزیابی ریسک زیست محیطی و بهداشتی برای این آلاینده حاکی از آن است که بر اساس روش ویلیام فاین، ریسک شماره 105 تعیین شده است که نشان دهنده میانگین سطح ریسک است. از این رو؛ به اقدامات اصلاحی و اضطراری برای کنترل خطر نیاز دارد.

کلیدواژه‌ها

ذرات معلق؛ ارزیابی ریسک؛ آلودگی هوا؛ شهر تهران

مراجع