گاهنگاری نسبی سفال‌های قوشاتپه شهریری

پیام باستان‌شناس

دوره 5، شماره 10، اسفند 1387، صفحه 20-32   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

حسن درخشی^{* 1}؛ علیرضا هژبری نوبری²؛ بهمن فیروزمندی شیره‌جینی³

¹دانش‌آموخته دکتری باستان‌شناسی، گروه باستان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

²دانشیار، گروه باستان‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

³استادیار، گروه باستان‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

سفال به عنوان یک ماده فرهنگی، مدرک مهمی در گاهنگاری نسبی و مطلق محوطه‌ها و مقایسه آن‌ها با یکدیگر است. بر مبنای مطالعات تطبیقی سفال‌های شاخص قوشاتپه شهریری از منظر فرم و تزیین و آنالیز تعدادی از نمونه‌ها با کمک ترمولومینسانس که مکمل روش نخست بود؛ این نتیجه حاصل گردید که از نظر زمانی فازهای تحتانی محوطه مذکور اواخر نوسنگی و گذر آن به کالکولیتیک قدیم را نشان می‌دهد که صرف نظر از این مسأله مقایسه تطبیقی سفال‌های قوشاتپه نشـان داد که محوطه روابط فرهـنگی و اجتماعی پایداری به‌ویژه با حوزه دریاچه ارومیه از همین مقطع زمانی پایان نوسنگی تا دوره‌های بعدی داشته است. 

کلیدواژه‌ها

قوشاتپه؛ سفال؛ گاهنگاری؛ ترمولومینسانس

مراجع