ترجمه و بررسی تحلیلی نامه‌های کهن سغدی (نامه اول)

پیام باستان‌شناس

دوره 5، شماره 9، شهریور 1387، صفحه 66-76   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسنده

سعید نظری^*

دکترای فرهنگ و زبان‌های باستانی، عضو هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران.

چکیده

سغد نام باستانی منطقه‌ای در اطراف دره بدخشان در ماورالنهر و مرکز این منطقه شهر سمرقند بود . سغدیان در زمان ساسانیان به دلیل فعالیتشان در بازرگانی و بخصوص تجارت با چین وهند معروف بودند و یکی از قطب‌های اصلی اقتصاد ایران به شمار می‌آمدند. از زبان سغدی در دوره ایران میانه آثار بسیاری بر جای مانده که یکی از مهم‌ترین آنها ، نامه‌های کهن سغدی است.  نـــامه‌های کهن سغدی به زبان و خط سغدی به سال ۱۹۰۷ میلادی توسط سر "اورل استاین" در یکی از برج‌های نگهبانی دیوار چین بدست آمد و این اسناد شامل پنج نامه کامل و چهار تکه پاره نامه مانند است. نامه‌های سغدی تحولات سیاسی و اجتماعی مردمان آن روزگار چین را بازگو می‌کند. نامه  نخست سغدی از طرف دختری از اهالی "دون هوانگ" خطاب به همسرش نوشته شده است.

کلیدواژه‌ها

سغد؛ نامه‌های کهن سغدی؛ شهرهای چین

مراجع