پیش بینی مسئولیت پذیری شخصی دانش آموزان بر اساس سبک های فرزندپروری ادراک شده و هوش معنوی

فصلنامه مطالعات مدیریت و رهبری در سازمان های آموزشی

مقاله 5، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 10، مرداد 1402، صفحه 77-90   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/mlseo.2023.704460

نویسندگان

سمانه دخانچی؛ هدا لاجوردی^*

کارشناس ارشد رشته روانشناسی عمومی ، گروه روانشناسی، ،دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد قم، ایران

چکیده

هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی مسئولیت پذیری شخصی دانش آموزان بر اساس سبک های فرزندپروری ادراک شده و هوش معنوی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم ناحیه 3 استان قم(9934) بود که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری شامل 372 نفر از اعضای جامعه آماری مذکور بود که جهت تعیین آن، از جدول کرجسی و مورگان بهره گرفته شد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده شامل پرسشنامه استاندارد مسئولیت پذیری شخصی برای نوجوانان مرگلر و شیلد (2016)، مقیاس فرزندپروری ادراک شده گرولینک و همکاران(1997) و پرسشنامه هوش معنوی کینگ(۲۰۰۸) بودند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 وآزمون رگرسیون چندگانه به روش همزمان و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتیجه حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که حدود 9/18 درصد واریانس مسئولیت پذیری شخصی نوجوانان توسط سبک های فرزندپروری ادراک شده و زیرمقیاس‌های هوش معنوی پیش بینی می شود. همچنین نتایج نشان داد که درگیری مادر، حمایت از خودمختاری فرزند از جانب مادر، گرمی مادر، درگیری پدر، حمایت از خودمختاری فرزند از جانب پدر و گرمی پدر رابطه مثبت و معناداری با مسئولیت پذیری شخصی نوجوانان دارند. تفکر وجودی انتقادی، تولید معنای شخصی و آگاهی متعالی رابطه مثبت و معناداری با مسئولیت پذیری شخصی نوجوانان دارند. بسط حالت هوشیاری رابطه معناداری با مسئولیت پذیری شخصی نوجوانان ندارد.

کلیدواژه‌ها

مسئولیت پذیری؛ سبک های فرزندپروری؛ هوش معنوی؛ حمایت؛ خود مختاری

مراجع