مطالعه نقاط قوت و ضعف آموزش های غیرحضوری در وزارت آموزش و پرورش

تغییرات اجتماعی - فرهنگی

دوره 19، شماره 4، اسفند 1401، صفحه 117-137   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jscc.2023.1986967.2107

نویسندگان

منصوره اسکندری¹؛ مجید رادفر^{* 2}؛ حمید رضا فاتحی³

¹دانشجوی دکتری جامعه شناسی گروه علوم اجتماعی دانشگاه ازاد اسلامی واحد رودهن ایران

²دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه ازاد اسلامی واحد رودهن ایران

³استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه ازاد اسلامی واحد رودهن ایران

چکیده

آموزش الکترونیکی یا آموزش غیرحضوری به عنوان یک پارادایم جدید در آموزش مدرن، عبارت است از مجموعه فعالیت­های آموزشی که با استفاده از رسانه­های الکترونیکی و فناوری­های آموزشی در مؤسسه­های آموزشی صورت می گیرد و جزء محیط های شاخص یادگیری در عصر اطلاعات محسوب می شود. از مهمترین دستاوردهای عصر فناوری اطلاعات، آموزش غیرحضوری است که موجب تحولی بزرگ در      نظام­های آموزشی شده است. مراکز آموزشی برای افزایش کامیابی خود در امر آموزش، چاره ای جز اتخاذ رویکردی منعطف با محیط بیرونی یعنی آموزش از راه دور یا آموزش غیرحضوری که به صورت مجازی و الکترونیکی ارائه می گردد، ندارند. هدف از انجام تحقیق حاضر این است که با مطالعه  نقاط قوت و ضعف (SW) آموزش های  غیرحضوری،به مدیران مدارس و مؤسسات آموزشی در اتخاذ راهبردهای مناسب در راستای بهبود آموزش و ارتقاءی عملکرد آموزشی کمک شود. بدین منظور، از طریق نمونه گیری هدفمند، اطلاعات 15 نفر از معاونان توسعه مدیریت، معلمان، کارشناسان سنجش تحصیلی و اعضای انجمن های اولیاء و مربیان آموزش و پرورش منطقه 3 تهران، از طریق مصاحبه­های نیمه ساختار یافته گردآوری و تجزیه و تحلیل شد و با استفاده از روش نظریه برخاسته از داده، مطالعه نقاط قوت و نقاط ضعف آموزش­های  غیرحضوری در وزارت اموزش و پرورش طراحی گردید. یافته­های این تحقیق کیفی نشان می­دهند که بکارگیری صحیح آموزش غیرحضوری می­تواند موجب ارتقاء جایگاه و اعتبار مدارس در سطح آموزش و پرورش، افزایش تعاملات درون مدرسه ای، و ارتقاء رضایتمندی والدین، دانش آموزان، و کادرآموزشی گردد.

کلیدواژه‌ها

نقاط قوت؛ نقاط ضعف؛ آموزش غیرحضوری

مراجع