بررسی موازنه دو رهیافت ناسازنما در مصیبت‌نامه عطار «تسلیم در برابر تقدیر» یا «تلاش برای تغییر»

ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی

مقاله 1، دوره 19، شماره 72، شهریور 1402، صفحه 13-31   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/mmlq.2023.704661

نویسندگان

فاطمه رحیمی^{* 1}؛ هاتف سیاه کوهیان²

¹استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

²استادیار گروه ادیان و عرفان، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران.

چکیده

عطار در مصیبت­نامه سرنوشت انسان را با رویکردی تقدیرگرا، تابع ارادة ازلی خداوند و رستگاری نهایی او را امری بیرون از دایره اراده و عمل آدمی می­داند و از سوی دیگر بر ارزش تلاش انسانی به عنوان رهیافتی مهم در سیر و سلوک تأکید ­ورزیده و تکاپوی طاقت‌فرسای سالک فکرت را به عنوان نمونه­ای از کوشش صوفیانه می­ستاید. اکنون این سؤال پیش ‌می‌آید که این دو رویکرد ناسازنما را چگونه می­­توان در یک نظام اندیشگانی پذیرفت؟ و آیا تقابل این دو رویکرد متفاوت در اندیشه عطار یک پارادوکس لاینحل است یا برای برقراری ارتباط میان آن‌ها می‌توان آن دو را با هم، هم­سو ساخت؟ هدف پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی، بررسی رابطه دو رهیافت ناسازنمای تسلیم و تلاش در مصیبت‌نامه عطارست. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که در اندیشه عطار تلاش انسان اگرچه نمی­تواند تقدیر وی را تغییر دهد، اما شرط لازم برای تحقق تقدیر اوست. کارکرد تلاش انسان از نظر عطار فعلیت­بخشی به کمال و سعادت بالقوه­ای است که در تقدیر ازلی الهی برای وی رقم خورده است، در این نگرش تلاش انسان در صورتی ثمربخش است که مسبوق به درون‌داشتی پیشینی به نام «استعداد» یا توفیق ازلی الهی  باشد.

کلیدواژه‌ها

عطار؛ اندیشه عرفانی؛ تقدیر الهی؛ تلاش انسانی؛ مصیبت‌نامه

مراجع

قرآن کریم.

ابونعیم اصفهانی، احمد بن ‌عبدالله. بی‌تا. حلیة الاولیاء و طبقات الاصفیاء. چ1‌. قاهره: دار ام­‌القراء للطباعة و النشر.

اشعری، ابی­الحسن علی بن اسماعیل، بی­تا. الابانه عن اصول­الدیانه. چ1. بیروت: دار ابن­­زیدون.

پورنامداریان، تقی، 1382. دیدار با سیمرغ. چ3. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.   

دهخدا، علی­اکبر، 1373.  لغت­نامه. چ1. تهران: دانشگاه تهران.

دهقان، زیبا، 1391. «کشش و کوشش در مثنوی معنوی». پایان­نامه کارشناسی­ارشد دانشکده ادبیات دانشگاه اراک.

ریتر، هلموت، 1377. دریای جان. ترجمه عباس زریاب­خویی و مهرآفاق بایبوردی. ج­1. چ1. تهران: الهدی.

زرّین­کوب، عبدالحسین، 1386. صدای بال سیمرغ. چ5. تهران: سخن.

سیاه کوهیان، هاتف، 1398. «بررسی کارآمدی یا ناکارآمدی جهد در برابر عنایت در منطق‌الطیر عطار نیشابوری»، فصلنامه علمی پژوهشی ادیان و عرفان، 52(2)، صص. 281-261. 10.22059/jrm.2020.287644.629976

سیدان، الهام، 1396. «مفهوم جذبه در نظام معرفتی عرفان اسلامی». فصلنامه علمی ادیان و عرفان، 50(1)، صص. 46-29.

­10.22059/jrm.2018.227503.629659

شیمل، آن­ماری، 1375. ابعاد عرفانی اسلام. ترجمه عبدالرحیم­گواهی. چ2. تهران: فرهنگ اسلامی.

شریفی، محمد، 1389. «کشش و کوشش در آثار عطار نیشابوری». عرفانیات در ادب فارسی 1(4)، صص.93-80.

http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-216-fa.html

عبدالحی، ا.ک.م، 1362. «مذهب اشعری». ترجمه نصرالله پورجوادی و عبدالحسین آذرنگ. تاریخ فلسفه در اسلام. به کوشش میرمحمد شریف، ج 1. چ1. تهران: علمى و فرهنگى.

عطار نیشابورى، فریدالدین. 1388الف. مصیبت­نامه. با تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی­کدکنی. چ4. تهران: سخن.

ــــــــــــــــــــــــ ، 1388ب. منطق­الطیر. با تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی­کدکنی.چ3. تهران: سخن.

ــــــــــــــــــــــــ ،  1388ج. الهی­نامه. با تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی­کدکنی. چ3. تهران: سخن.

ــــــــــــــــــــــــ ، 1388د. اسرارنامه. با تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی­کدکنی. چ4. تهران: سخن.

ـــــــــــــــــــــــــ ، 1905­م. تذکره­الأولیاء. به ­تصحیح رینولد آلین نیکلسون. ج1. چ­1. لیدن: مطبعه لیدن.

عظیمی‌اقدم، مریم و یوسفی‌فام، عالیه، 1391. «فرجامشناسی در الهی‌نامه و مصیبت‌نامه عطار نیشابوری». فصلنامه مطالعات نقد ادبی، 6(28)، صص. 43-18.

غزالی، ابوحامد محمد،  ­١٣٨٦­. احیاء علوم­الدین. ترجمۀ مؤیدالدین خوارزمی. به کوشش حسین خدیوجم. چ1. تهران: علمی و فرهنگی.

غنی­پور، احمد و اسفندیار، سبیکه، 1392. «مایه­های عرفانی در قصاید سعدی و مقایسة آن با مصیبت­نامۀ عطّار». فصلنامه علمی پژوهشی ادیان و عرفان. س­46. ش2. صص193-220. 10.22059/jrm.2013.51114

فروزانفر، بدیع­الزمان، 1374. شرح احوال و نقد و تحلیل آثار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری. چ2. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.

قشیری، ابوالقاسم عبدالکریم، 1374. رساله قشیریه به تصحیح بدیع­الزمان فروزانفر. چ1. تهران: علمى و فرهنگى.

مستملى بخارى، اسماعیل، 1363. شرح­التعرف لمذهب­التصوف. جلد 1و2. چ1. تهران: اساطیر.

مهدی­پور، حسن، 1395. «تعارض نظر و عمل در مسئلۀ جبر و اختیار در اندیشه عطار نیشابوری». فصلنامه علمی ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب. 8(15)، صص.180-214.

 https://doi.org/10.22051/jml.2017.16288.1379

­میبدى، ابوالفضل رشیدالدین، 1371. کشف­الأسرار و عدة­الأبرار. به ­تصحیح علی­اصغر حکمت. ج4. چ5. تهران: امیرکبیر.

مینوی، مجتبی، 1363. احوال و اقوال شیخ ابوالحسن خرقانی. چ3.‏ تهران. طهورى.

هجویرى، ابوالحسن على، 1375.  کشف­المحجوب. به­تصحیح و. ژوکوفسکى و والنتین آلکسى یریچ.‏ چ4. تهران: طهورى.

Eglish Sources

Ritter, Hellmut (­2003), The Ocean Of The Soul Man, the World and God in the Stories of Farid al-Din cAttar, Translated by John O’Kane with Editorial Assistance of Bernd Radtke, Brill, Leiden: Boston.