سیاستگذاری مؤلفه‌های فضایی در شکل گیری هسته‌های جدید شهری

سیاست گذاری شهری و منطقه ای

دوره 2، شماره 6 - شماره پیاپی 2، مرداد 1402، صفحه 40-54   

نوع مقاله: مقاله مروری

نویسندگان

عزیز محمدیاری¹؛ بختیار عزت پناه^{* 2}؛ کریم حسین زاده دلیر³

¹دانشجوی دکترای تخصصی جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران

²استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران

³استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران

چکیده

یکی از مهم‌ترین موضوعات مهم در مدیریت شهری امروز، موضوع رشد سریع جمعیت و به تبع آن گسترش شتابان شهرها می‌باشد، که به دلیل عدم وجود برنامه و مدیریت کارآمد با این پدیده، این شهرها را با مشکلات عدیده‌ای روبه رو نموده است. این مسائل اثراتش را بر روی ساختار فضایی شهرها به اشکال مختلفی نشان داده است که یکی از این موارد توسعه فضایی شهرها بصورت چندهسته ای می باشد. ‌پدیده چند هسته‌ای شدن ذاتی کلانشهرها بوده و مطالعات حاکی از کارایی بیشتر و تأثیر روش‌های کمی در شناسایی هسته‌های عملکردی است. هدف اصلی این مقاله ضمن معرفی مؤلفه‌های فضایی در شکل گیری هسته‌های جدید شهری می‌باشد. روش تحقیق اسنادی - تحلیلی بوده و یافته‌های آن نشان می‌دهد که الگوی توسعه حوزه مرکزی در تأمین شیوه‌های متنوع حمل و نقل، ایجاد فضاهای عمومی به‌منظور خلق جوامع متمایز و جذاب، احیاء مرکز شهر، سیاست‌های تراکمی جهت نیل به توسعه فشرده و حفاظت از فضاهای سبز و باز موفق بوده اما در دستیابی به معیارهای مشارکت شهروندان و تصمیم سازی‌های بی‌طرفانه و قابل پیش بینی، دچار ضعف است.

کلیدواژه‌ها

الگوی توزیع فضایی؛ هسته شهری؛ تک‌هسته‌ای؛ چندهسته‌ای

مراجع

Ali, M. I., et al. (2015). Citybench: A configurable benchmark to evaluate rsp engines using smart city datasets. International semantic web conference, Springer.

Atakara, C. and M. Allahmoradi (2021). "Investigating the Urban Spatial Growth by Using Space Syntax and GIS—A Case Study of Famagusta City." ISPRS International Journal of Geo-Information 10(10): 638.

Barna, J. W. (2002). "The rise and fall of smart growth in Austin." Cite 53: 22-25.

Baum-Snow, N. (2020). "Urban transport expansions and changes in the spatial structure of us cities: Implications for productivity and welfare." Review of Economics and Statistics 102(5): 929-945.

Behan, K., et al. (2008). "Smart growth strategies, transportation and urban sprawl: simulated futures for Hamilton, Ontario." The Canadian Geographer/Le Géographe Canadien 52(3): 291-308.

Chen, H., et al. (2022). "A Study of the Spatial Structure and Regional Interaction of Agricultural Green Total Factor Productivity in China Based on SNA and VAR Methods." Sustainability 14(12): 7508.

Chen, Y. and J. Zhao (2022). "From reclamation to new city: a case study on the mechanism and development strategies of town spatial expansion in Hangzhou urban fringe."

Cheng, H. and D. Shaw (2021). "Polycentric Development and the formation of edge urban areas in china's mega city regions: Case Study of Nansha, Guangzhou." International Journal of Urban and Regional Research 45(6): 1009-1027.

Coppola, P., et al. (2014). "Urban form and sustainability: the case study of Rome." Procedia-Social and Behavioral Sciences 160: 557-566.

Desdemoustier, J., et al. (2019). "Municipalities' understanding of the Smart City concept: An exploratory analysis in Belgium." Technological Forecasting and Social Change 142: 129-141.

Ghadafi, E., et al. (2010). Groth–sahai proofs revisited. International Workshop on Public Key Cryptography, Springer.

Ghorbani, R. and S. Noushad (2008). "Smart Growth Strategy in Urban Development, Principles and Approaches."

Gren, Å., et al. (2019). "How smart is smart growth? Examining the environmental validation behind city compaction." Ambio 48(6): 580-589.

Griffith, D. A. and D. W. Wong (2007). "Modeling population density across major US cities: a polycentric spatial regression approach." Journal of Geographical Systems 9(1): 53-75.

Groth, S. (2019). "Multimodal divide: Reproduction of transport poverty in smart mobility trends." Transportation Research Part A: Policy and Practice 125: 56-71.

Keithan, E. D. and R. L. Lowe (1985). "Primary productivity and spatial structure of phytolithic growth in streams in the Great Smoky Mountains National Park, Tennessee." Hydrobiologia 123(1): 59-67.

Khaliji, M. (2021). Pathology of metropolitan areas with emphasis on participatory governance: A case study on Tehran Metropolis. Urban Structure and Function Studies, 8(29), 7-26. doi: 10.22080/usfs.2021.3440

Khaliji, M. A., Hajinejhaz, E., & Mahdikhah, A. (2020). Spatial Analysis of Social Justice in Tabriz Metropolis by Factor Analysis. Regional Planning, 10(37), 109-122.

Li, W., et al. (2019). "Spatial structure and labour productivity: Evidence from prefectures in China." Urban Studies 56(8): 1516-1532.

Liu, K., et al. (2020). "Using a new approach for revealing the spatiotemporal patterns of functional urban polycentricity: A case study in the Tokyo metropolitan area." Sustainable Cities and Society 59: 102176.

Pourahmad, A., & Khaliji, M. A. (2014). The assessment factors in improving urban services by VIKOR (case study Bonab). Spatial Planning, 4(2), 1-16.

Powers, A. (2006). The Dictionary of Urbanism, Springer.

Wu, L., et al. (2018). "Research on quantitative demand of underground space development for urban rail transit station areas: a case study of metro line 1 in Xuzhou, China." Urban Rail Transit 4(4): 257-273.

Yue, W., et al. (2010). "Polycentric urban development: the case of Hangzhou." Environment and planning A 42(3): 563-577.

Zhang, L., et al. (2022). "Evaluation of Urban Spatial Growth Performance from the Perspective of a Polycentric City: A Case Study of Hangzhou." Land 11(8): 1173.